در اوائل سال جاری گروهی غریبه در حالی که کلاه های ویژه جشن بر سر گذاشته و با آهنگ “٩ تا ٥” دالی پارتون می رقصیدند، به رستوران های تهیه غذاهای سریع، پمپ بنزین ها، و فروشگاه های خرده فروشی در آگوستا، واقع در ایالت مین، سر زدند تا به کارگران بگویند که شاید بزودی دستمزد ساعتی بیشتری در انتظار آنها باشد.
این افراد متعلق به گروهی بودند که تلاش داشت کاری کند که رای دهندگان ایالت مین در مورد افزایش تدریجی حداقل دستمزد این ایالت به میزان ٦٤ درصد تا سال ٢٠٢٠ تصمیم گیری کنند.
آمریکایی ها در بیشتر مواقع با رای دادن نمایندگانی را برای خدوت در سمت هایی انتخاب می کنند تا آنها به تصویب و اجرای قوانین بپردازند. اما بیست و چهار ایالت کشور و همچنین واشنگتن در برخی موارد به شهروندان اجازه می دهند تا از قانونگذاران عبور کرده و از طریق روش هایی که به همه پرسی معروف است، مستقیما به پرسشی در مورد یک موضوع رای مثبت یا منفی بدهند.
در معمول ترین روش یک درخواست شهروندان با امضاهای کافی پرسشی را به رای می گذارد. در کالیفرنیا که این روش از همه جا معمول تر است، برای این کار به ٣٦٥ هزار و ٨٨٠ امضا نیاز است.
جان ماتسوساکا، مدیر مؤسسه لایحه و همه پرسی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، گفت: “در حال حاضر این امر آشکارا به بخشی از این فرهنگ تبدیل شده است.” وی افزود: “مردم این را درک می کنند که سیاست دولت موجب مشارکت رای دهندگان در این ایالت ها خواهد شد. بنا بر این، اگر گروه های شهروندی کار قانونگذار را نپسندند، به صورت خودکار با خود می اندیشند: من مطلبی را به رای خواهم گذاشت.”
رای گری ها می توانند به همه گونه مسائل، از میزان دستمزد مردم (نمونه آن در ایالت مین) گرفته تا شیوه هزینه شدن مالیات هایشان، بپردازند. برای نمونه ساکنان سینسیناتی در مورد این که آیا باید از محل مالیات های پرداختی آنها خانه تازه ای برای فیل ها در باغ وحش این شهر ساخته شود یا نه، رای گیری کردند. گاهی اوقات مسائل جنجالی آسان تر به رای گذاشته می شوند؛ چرا که شهروندان پر شور و شوق، مصمم، و دارای تعداد کافی از همسایگانی که مانند آنها فکر می کنند، می توانند معمولا یک طرح را برای رای گیری واجد شرایط کنند.
به باور ماتسوساکا طرفداران به رای گذاشتن موضوعات معمولا می گویند که رهبران منتخب در همه موارد خواست رای دهندگان را اجرا نمی کنند. آنها ادعا می کنند که “در چنین شرایطی برای یک دموکراسی داشتن گزینه ای که در آن رای دهندگان بتوانند وارد عرصه شده و آنها را اصلاح کنند، امر سالمی محسوب می شود. این بحث اصلی است.” وی می افزاید که مخالفان این موضوع از این می ترسند که سیاست های مورد پسند اکثریت، موجب نادیده گرفته شدن نیازهای اقلیت شوند.
انتظار می رود که بین ١٥٠ تا ٢٠٠ موضوع در سال ٢٠١٦ برای رای گیری واجد شرایط شناخته شوند. کالیفرنیایی ها در مورد حمایت از ممنوعیت اخیری که بر استفاده از کیسه های خرید پلاستیکی اعمال شده است، رای خواهند داد. رای دهندگان میسوری نیز ممکن است در مورد محدود کردن پولی که به نامزدها و کمیته های سیاسی داده می شود، تصمیم گیری کنند. موضوعات بزرگ و کوچک مورد رای گیری به آمریکائیان اجازه می دهند تا بر آینده محل زندگی خود تاثیر مستقیمی بگذارند.
همه چیز چگونه تمام می شود؟ در سال ١٩٩٧ شهرک کوچک کَسلوود در ویرجینیا از این ابزار رای گیری استفاده کرد و رای به انحلال خود داد. پس از این رای گیری این شهرک جذب شهرستان های اطراف خود شد.
