برای اینکه قوانین عادلانه باشند، باید به وضوح تشریح شوند. شهروندان باید بدانند چه کاری بر خلاف قانون هستن یا نیست. به کارگیری از واژه های دقیق، به تضمین اجرای عادلانه قوانین کمک می کند.
ولی برخی از کشورها از قوانین مبهم خود سوء استفاده می کنند. دولت چین مرتب شهروندان خود را به اتهام “ستیزه جویی و ایجاد ناامنی” به زندان می اندازد. رژیم ایران مبنی بر قوانین مبهم خود، زنان را فقط به دلیل بد حجابی یا بی حجابی به “تبلیغ علیه نظام” متهم می کند.
قانون اساسی ایالات متحده این مشکل را برای شهروندان آمریکایی حل می کند. متمم پنجم قانونی اساسی تضمین می کند که “هیچ کس … از زندگی، آزادی و دارایی خویش بدون طی مراحل قانونی لازم محروم نخواهد شد” و هر قانونی که واضح و دقیق نباشد، آن را نقض می کند.
محافظت از رویه عادلانه
دیوان عالی ایالات متحده در ۲۰۱۵ درباره قوانین بیش از حد مبهم توضیحاتی ارائه داد.
آنتونین اسکالیا، یکی از قضات دیوان عالی آمریکا نوشت: “دولت با محروم کردن یک فرد از زندگی، آزادی یا دارایی های شخصی خویش مبنی بر یک قانون کیفری تا حدی مبهم که به مردم عادی درباره عملکرد قابل مجازات آگاهی نمی دهد، یا اینکه تا اندازه ای بدون معیار است که داوری دلبخواهی را امکان پذیر می سازد، این رویه عادلانه تضمین شده را نقض می کند.”
در این ضمن، در چین فعالانی مانند هوانگ شیومین به دلیل فراخوان برای انتخاب سران احزاب بازداشت شده اند. دیگر فعالان به دلیل مطرح کردن نگرانی ها پیرامون محیط زیست، نقض حقوق بشر و یا خبرنگاری دستگیر شده اند. همه آنها ظاهراً “ناامنی ایجاد” کرده بودند.
تیموتی سندیفور، از مؤسسه گلدواتر در آریزونا قوانین مبهم را چنین توصیف می کند: “ابهام قانون را به شمشیری تبدیل می کند که روی سر شهروندان آویزان است- و چون مقامات دولتی می توانند بر گزینند که چه زمان و چگونه تفسیر شخصی خود از آن قانون را به اجرا بگذارند، ابهام این قدرت را در اختیار آنها می گذارد تا مبنی بر دلایل ناعادلانه و با تبعیض آمیز تصمیمگیری کنند.”
