تخمین زده می شود که یک میلیارد نفر در سراسر جهان دارای معلولیت هستند. همه ما از مشارکت آنها بهره مند می شویم.
در ایالات متحده، ژوئیه ماه افتخار معلولیت است؛ سالگرد ماهی که قانون آمریکایی های دارای معلولیت (ADA) در ۱۹۹۰ به اجرا گذاشته شد است. این قانون برجسته ایالات متحده، حمایت و محافظت از حقوق مدنی افراد دارای معلولیت را گسترش می دهد و بهره مندی همه آمریکایی ها از استعدادهای آنها را تضمین می نماید.
جسیکا پینگ وایلد، یک وبلاگ نویس آمریکایی که در لندن زندگی می کند، می گوید: “برای من، افتخار معلولیت به معنی چندین چیز است. این فرصتی برای افراد دارای معلول است تا ارزش ذاتی خود را ابراز کنند، کاری که اغلب توسط افراد خارج از جامعه انجام نمی گیرد.”
بزرگداشت قانون آمریکایی های دارای معلولیت

اولین جشن رسمی افتخار معلولیت در ۲۰۱۵ به مناسبت بیست و پنجمین سالگرد تصویب قانون آمریکایی های دارای معلولیت برگزار شد. این قانون تاریخی در ۲۶ ژوئیه ۱۹۹۰ به امضا رسید.
قانون آمریکایی های دارای معلولیت تبعیض علیه افراد دارای معلولیت را در تمام حوزه های زندگی عمومی ممنوع می کند و مشارکت کامل آنها را در جامعه امکان پذیر می سازد – از طریق اشتغال، رفتن به مدرسه، استفاده از وسایل نقلیه عمومی و خصوصی، رأی دادن، خرید کالاها و خدمات، و یا دسترسی داشتن به اماکن عمومی. ]
در ماه ژوئیه، اعضای این جامعه بر مشارکت های خود تأکید می ورزند و از حقوق قانونی خود دفاع می کنند. چندین شهر ایالات متحده برای ادای احترام به معلولین رژه برگزار می کنند.
آگاهی سانی از طریق یک پرچم

پرچم افتخار جامعه معلولین را در معرض دید قرار می دهد. آن ماگیل این پرچم را در ۲۰۱۹ با توجه به بازخورد اعضای این جامعه طراحی کرد. او سپس با افراد حساس به نور همکاری کرد تا نسخه قابل دسترس تری را ایجاد کند.
پرچم آنها متشکل است از پنج خطر اریب و رنگی روی یک پس زمینه مشکی. پس زمینه مشکی رنگ برای سوگواری قربانیان خشونت و بدرفتاری علیه افراد دارای معلولیت انتخاب شده است. خط های رنگی نشان رفع موانعی هستند که معلولان را از جامعه جدا می کنند.
پنج رنگ این پرچم نماد انواع مختلفی از معلولیت ها است: قرمز (ناتوانی های جسمی)، طلایی (تنوع عصبی)، سفید (ناتوانی های ناآشکار و تشخیص نداده شده)، آبی (ناتوانی های روانی) و سبز (ناتوانی های حسی).
تقویت اقتصاد
Hello Tajikistan 🇹🇯! Special Advisor Minkara is visiting to discuss how full inclusion of persons with disabilities in governance, education, and the workforce benefits society as a whole. #AccessForAll pic.twitter.com/f318uVsVVO
— State Department: Democracy, Human Rights, & Labor (@StateDRL) April 19, 2022
قانون آمریکایی های دارای معلولیت با توانمندسازی افراد دارای معلولیت، اقتصاد ایالات متحده را نیز تقویت می کند. این اعداد را در نظر بگیرید:
- طبق گفته اکسنچر، یک شرکت چند ملیتی خدمات حرفه ای، شرکت هایی که به شمول افراد دارای معلولیت اولویت می دهند، ۲۸٪ درآمد بیشتر و ۳۰٪ حاشیه سود بیشتری را گزارش کردند.
- افراد دارای معلولیت همراه با اعضای خانواده و مراقبین شان، سالانه ۲ تریلیون دلار درآمد قابل تصرف را تشکیل می دهند.
- بر اساس گزارش سازمان بین المللی کار، حذف افراد دارای معلولیت از محیط کار باعث از دست رفتن حداکثر ۷٪ تولید ناخالص داخلی می شود.
دولت ایالات متحده به نوبه خود برای حصول اطمینان از حمایت دیپلماسی و کمک های خارجی آمریکا از افراد دارای معلولیت در سراسر جهان تلاش می کند. سارا مینکارا به عنوان مشاور ویژه ایالات متحده در زمینه حقوق بین المللی افراد دارای معلولیت، برای ترویج مشارکت کامل آنها در جامعه به سراسر جهان سفر می کند.
همه شمولی کارمندان وزارت امور خارجه، چه معلول و چه غیر معلول، یکی از اهداف اصلی تلاش های دفتر تنوع و شمول این وزارتخانه، به رهبری سفیر جینا ابرکرومبی- وینستانلی، افسر ارشد مسئول این دفتر است.
وزارت امور خارجه همچنین از تسویه وجوه ملی در مورد معلولیت و تبادل وابسته به سازمان غیر انتفاعی تحرک بین المللی (MIUSA) و فعالیت های این سازمان برای افزایش مشارکت افراد دارای معلولیت در برنامه های تبادل بین المللی پشتیبانی می کند.
در معرض گذاری استعدادها

افراد دارای معلولیت در بسیاری از حوزه ها مانند موسیقی، علم، ورزش و فناوری همچنان مشارکت می کنند.
رالف براون، کارآفرینی که به دیستروفی عضلانی مبتلا بود، به دلیل اختراع بالابر ویلچر، ونهای قابل دسترسی با ویلچر، و اسکوترهای موتوری، به عنوان “پدر جنبش تحرک” شناخته می شود.
از دانشمندان برجسته می توان به توماس ادیسون، مخترع لامپ که شنوایی خود را از دست داده بود، اشاره کرد. فیزیکدان استیون هاوکینگ که مبتلا به اسکلروز جانبی آمیوتروفیک بود، نگاه ما به کیهان را تغییر داد.

در عرصه ورزش، بازی های پارالمپیک که هر چهار سال یکبار برگزار می شوند، استعداد افراد دارای معلولیت به نمایش گذاشته می شود. علاوه بر رقابت، ورزشکاران از مشارکت، دسترسی و برابری حمایت می کنند. ورزشکاران نخبه ایالات متحده، از جمله سیمون بایلز، قهرمان ژیمناستیک و کوین لاو، ستاره بسکتبال حرفه ای با در میان گذاشتن اختلالات روحی و روانی خود و افزایش آگاهی در مورد بیماری که میلیون ها نفر را در سراسر جهان از آن رنج می برند، به رفع انگ بیماری روانی کمک می کنند.
کارسون پیکت، بازیکن مدافع تیم ملی فوتبال زنان ایالات متحده که بدون دست به دنیا آمده است، امسال به اولین فرد معلولی تبدیل گشت که به تیم ملی راه یافت. پیکت گفت: “امیدوارم هر کسی را که با تفاوت اندام خود دست و پنجه نرم می کند، تشویق کنم تا از خود شرم نداشته باشد.”