این مقاله توسط لانی جی. بانچ سوم، تاریخ شناس و مدیر موزه ملی تاریخ و فرهنگ آفریقایی آمریکایی که قرار است در ٢٠١٦ افتتاح شود، برای ShareAmerica نوشته شده است.
جنبش حقوق مدنی برای ایالات متحده بعضی از خاطره انگیزترین لحظاتش را به ارمغان آورد- که خاطره انگیزترین آنها راهپیمایی ١٩٦٣ در واشنگتن بود.
آنچه که آن روز در پایتخت کشور اتفاق افتاد تأثیر مهمی بر ٥٠ سال بعد از آن برجای گذاشت. سال ها بعد از آن رویداد زنان برای حقوق برابر راهپیمایی کردند، همجنس گرایان، مدافعان محیط زیست و ائتلاف های حقوق برابر برای آمریکاییان بومی، سالخوردگان و افراد دچار ناتوانی نیز به کار مشابهی دست زدند.
جنبش حقوق مدنی در مجموع به مردم — همه مردم — این احساس را داد که تغییرعمیق امکان پذیر است.
تقریبا تمامی جنبش های بعدی چیزی از جنبش حقوق مدنی برای تطبیق دادن آن با آرمان خود یافتند.
جنبش حقوق مدنی موجب کشف این واقعیت شد که الهام بخشیدن به مردم برای باور به این که در چیزی که اهمیت شخصی دارد شرکت می کنند، کار ساز و مؤثر است. راه پیمایی هایی که به خاطر اصلاحیه حقوق برابر برگزار شدند نشان دادند که شور و اشتیاق و حالت نمایشی آمیزه و ترکیب مطلوبی را تشکیل می دهند.
داشتن یک رهبری با جاذبه شخصیتی قوی نیز اهمیت داشت. سزار چاوز در اواخر قرن بیستم به خاطر کارگران کشاورزی که وضع ناگواری داشتند صحبت کرد. هنگامی که نیاز به یک رهبر نوظهور برای جنبش حقوق همجنس گرایان احساس شد، هاروی میلک در دهه ١٩٧٠ ازدحام های مردمی را در سان فرانسیسکو هدایت کرد.
آنچه که جنبش های رشد یافته جهانی در سرتاسر جهان از جنبش حقوق مدنی فهمیدند ضرورت ائتلاف ها بود، ائتلاف هایی که بتوانند به وضع قانون منجر شوند. سازمان ملی زنان بر اساس چنان الگویی بنیان یافت.
این بخشی از تاریخ آمریکا است که وضع قانون و حکم دادگاه، برای تحکیم بخشیدن به کار انجام گرفته در میدان ضرورت دارد. برای فعالان دهه ١٩٦٠ دستاوردشان به صورت تصویب چندین لایحه قانونی آغاز شد که پیشاهنگ آن قانون حقوق مدنی ١٩٦٤ بود.
وارد شدن در راه و روش های کهنه راه را برای دستیابی به مقام سیاسی گشود. آنگاه آرمان هایی که در خیابان پیگیری شدند به هسته کانونی برای برنامه های سیاسی و دستور کارهای قانونگذاری تبدیل گردیدند. آنچه که به طور موفقیت آمیز در قانون فصل نهم ( که در برنامه های آموزشی تحت حمایت بودجه فدرال ایجاد فرصت های برابر با مردان را برای زنان مقرر می دارد) و قوانین و نظرات به سرعت متغیر امروز در ارتباط با ازدواج زوج های همجنسگرا، در همان اصول ارائه شده در قانون حقوق مدنی تنیده شده اند.
و قوانین به فعالیت و تحرک جدیدی دامن زدند. امروز حاصل و ثمره جنبش زنان حضور ١٠٤ زن در کنگره کنونی ایالات متحده و قرار گرفتن ٢٢ زن در سطح رهبری جهانی است. این نتایج هسته اصلی آرزوهای هر کسی را در پنجاه سال پیش تشکیل می دادند.
