طرحی از چهار آزادی بینادین داگ تامسون/ وزارت امور خارجه ایالات متحده)
داگ تامسون/ وزارت امور خارجه ایالات متحده)

هر سال در ١٠ دسامبر جهان با بزرگداشت تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر در سال ١٩٤٨- بیانیه برجسته جهان مبنی برحقوقی که همگان در جهان در آنها شریک هستند-  روز حقوق بشر را جشن می گیرد.

این سند در ششم ژانویه ١٩٤٦ و سخنرانی فرانکلین روزولت، رئیس جمهوری ایالات متحده که در آن بر چهار آزادی همگانی اسرار ورزید ریشه دارد: آزادی بیان، آزادی مذهب، آزادی از نیاز و آزادی از ترس.

دو آزادی نخست را براحتی می توان درک کرد، اما…

دو آزادی دیگر چطور؟

مری کالمکریان، کارمند امور حقوق بشر در دفتر کمیسیون عالی حقوق بشر در سازمان ملل متحد گفت که آزادی از نیاز توجه را به مسائلی مانند فساد رسمی و یا تضمین دسترسی بیشتر برخی از گروه ها به منابع کشورشان است.

او گفت “متاسفانه با نحوه ای که جهان پیش می رود همیشه کسانی خواهند بود که سهم بیشتری دارند و کسانی که از سهم کمتری برخوردار خواهند بود. اما هنگامی که ما درباره رهایی از نیاز صحبت می کنیم، آنچه واقاع در جستجوی آن هستیم این است که آیا مردم عقب نگه داشته شده و از نیازهای اولیه محروم شده اند.”

رهایی از ترس به این مفهوم است که هیچکس نباید در کشور خود درهراس از دولت، نیروی مسلح، نیروهای انتظامی که رفتاری غیر دموکراتیک دارند، و یا حتی همسایگان خود بسر برد.

کالمکریان گفت: “این بدان مفهوم است که شما می توانید شب بخوابید و انتظار داشته باشید که خانه شما روز بعد هنوز سر جای خود باشد. همچنین به این معنا است شما بتوانید برای آینده خود بذر بکارید.” او افزود ترس فراگیر می تواند از راه سوء تغذیه و یا عدم توانایی برای فرستادن کودکان به مدرسه “نهال نسل های آینده را در یک جامعه قطع کند.” او در ادامه گفت، به عنوانی دیگر، کسانی که در هراس زندگی کنند از فرصت های بی شماری محروم خواهند ماند و هرگز نمی توانند این فرصت ها را بدست آورند حتی اگر صلح دوباره برقرار شود.

تنها چهار آزادی؟

کالمکریان گفت اگر روزولت سخنرانی چهار آزادی خود را امروز ایراد می کرد “احتمالا به تعداد بیشتری از چهار آزادی پایه اشاره می کرد.” هنگامی که تکامل حقوق بشر را در نظر می گیرید که شامل حقوقی ویژه برای گروه های خاصی هستند، مانند تلاش برای دسترسی به امکانات برای کسانی که دچار ناتوانی هستند، حتی سی حقوقی که امروز در اعلامیه جهانی حقوق بشر ذکر شده اند به نظر کافی نیست.

کالمکریان گفت: “با وجود این، جهانی که می شناسیم و نیازهای انسانی که با آنها آشنا هستیم هنوز در چهارچوب چهار آزادی اساسی روزولت جای می گیرند. شاید سادگی این چهار آزادی چیزی است که ما را به بازنگری حقوق بنیادین و چگونگی تضمین تامین آنها متمرکز می کند.”