اگر مهاجران جهان خود یک کشور را تشکیل می دادند، از لحاظ جمعیت با بیش از ٢٣٢ میلیون نفر پنجمین کشور جهان بودند. آنها که هم با کشور زادگاه شان و هم کشور جدید خود ارتباط دارند، نیرویی برای توسعه جهانی، درک فرهنگی و نوآوری هستند.
وزارت امور خارجه از ١١ تا ١٧ اکتبر، هفته جهانی مهاجرت و پراکندگی را برگزار می کند تا نشان دهد جوامع دور از وطن یا همان دیاسپورا چگونه تمامی جامعه جهانی را تقویت می کنند. در واقع، آنها ممکن است از نظر دسترسی جهانی و فرصت های تجاری موثرترین شبکه های اجتماعی در جهان را تشکیل دهند. جوامع دور از وطن هم برای کشور مبدا و هم کشور مقصد یک منبع بسیار مهم تجارت، سرمایه، فناوری و دانش هستند. امروزه مجموع وجوه ارسالی آنها در سطح در جهانی بالغ بر بیش از ٥٠٠ میلیارد دلار در سال است.
ایالات متحده با بیش از ٦٢ میلیون نسل اول یا دوم مهاجران، دارای بیشترین تعداد افراد در جهان است که دور از زادگاه خود زندگی می کنند. به استثنای آمریکایی های بومی، تمام کسانی که در ایالات متحده زندگی می کنند ریشه های مهاجرتی دارند. اتیوپی ها، سیک ها، کوبایی ها و یهودیان بخارایی، ازجمله جوامع مهاجر موفق در ایالات متحده هستند.
شمار چینی هایی که خارج از چین زندگی می کنند بیشتر از شمار فرانسوی هایی است که در فرانسه زندگی می کنند. حدود ٢٢ میلیون از قوم هندی در همه قاره ها مستقر شده اند، و به این ترتیب بعد از مکزیکی ها بزرگترین جامعه دیاسپورا در جهان را تشکیل می دهند.
برخی از مهاجران به طور دائم در کشورهای جدید خود ساکن می شوند، در حالیکه برخی دیگر برای مدتی در آنجا تحصیل و یا کار می کنند و سپس به کشور زادگاه خود باز می گردند. دیگران هم به یک کشور جدید نقل مکان می کنند. کاتلین نیولند از موسسه سیاست مهاجرت به مجله اکونومیست گفت: “مردم مجبور نیستند میان کشورها یکی راانتخاب کنند. آنها می توانند ارتباطشان را با دو کشور یا بیشتر برقرار نگه دارند.”
آیا شما در خارج از کشور زادگاه تان زندگی می کنید؟ چه چالش ها و فرصت هایی در مقابل شماست؟
