سرشماری ایالات متحده از تعداد زیادی از افراد با نام خانودگی اسمیث و جانسون به نام هایی مانند لی، ژانگ و اِنگوین تغییر کرده است.
دولت ایالات متحده هر ده سال یکبار تعداد کل نفراتی را که در کشور زندگی می کنند، می شمارد. شمارش جمعیت عمدتاً با هدف تقسیم کرسی های کنگره انجام می گیرد، اما تغییرات در جمعیت کشور را نیز روشن می سازد.
هر سرشماری تنوع بیشتری را در فهرست رایج‌ترین نام‌های خانوادگی آمریکا نشان می‌دهد. اسمیث، جانسون، ویلیامز، براون و جونز در مجموع رایج ترین اسامی هستند. اما در همین فهرست لی، رایج ترین نام آسیایی در رتبه بیست و یکم و اِنگوین در رتبه سی و هشتم قرار دارند.
طبق آمار اداره سرشماری ایالات متحده، بین ۲۰۰۰ و ۲۰۱۰، نام های خانوادگی در میان هزار نام برتر با سریعترین رشد اکثراً آسیایی بودند. این یعنی ۱۱۱ درصد افراد بیشتر با نام خانوادگی ژانگ، ۹۳ درصد افراد بیشتر با نام خانوادگی لی، ۶۶ درصد افراد بیشتر با نام خانوادگی لیو، و ۶۳ درصد افراد بیشتر با نام خانودگی خان. (تجزیه و تحلیل سرشماری سال ۲۰۲۰ به دلیل همه گیری به تعویق افتاده است، اما انتظار می رود این روند ادامه داشته باشد.)
آمریکایی های آسیایی تبار، جدا از آنهایی که چند نژادی هستند، ۵٬۹٪ از جمعیت ایالات متحده را در سال ۲۰۱۰ تشکیل می‌دادند- در مقایسه با ۳٬۶٪ در سال ۲۰۰۰. افزوده بر ژانگ، لی، لیو و خان، نام‌های خانوادگی وانگ، هوانگ، لین، سینگ، چن، پاتل و وو از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰ سریعترین رشد را داشته اند.
ویلیام فری، جمعیت شناس و عضو مؤسسه بروکینگز و نویسنده کتاب انفجار تنوع: چگونه جمعیت های نژادی جدید آمریکا را بازسازی می کنند، گفت: “ما در حال تبدیل شدن به کشوری هستیم که از نظر نژادی بسیار متنوع تر است، به ویژه در میان جمعیت جوان تر.”
فری گفت که مهاجرت باعث افزایش تنوع شده است زیرا آسیایی ها و هیسپانیک ها بیشتر از سایر گروه ها به ایالات متحده مهاجرت می کنند. فری گفت که نرخ زاد و ولد بالاتر در میان آسیایی ها و هیسپانیک ها (نسبت به سفیدپوستان غیر هیسپانیک) همچنین به این معنی است که تنوع بیشتری به ویژه در نسل جوان وجود دارد.
فری گفت: “ما جمعیت جوانی داریم که به نیروی کار ما انرژی می افزاید. آنها فرزندان و نوه های مهاجران هستند … و نسبت به ارتباطات جهانی لازم باز و پذیرا می باشند.”
پیتر موریسون، جمعیت شناس سابق رند و رئیس شرکت مشاوره موریسون و همکاران گفت که مهاجران و نوادگانشان و تنوعی که به همراه خود می آورند، بخشی از داستان آمریکا هستند.
موریسون می‌گوید که برای مثال محل اقامتش در نانتاکت، ماساچوست دارای یک جامعه پویای اهل نپال است، در حالیکه منطقه دالاس، تگزاس هندی‌های زیادی دارد که در عرصه فناوری اشتغال دارند؛ و میسی سیپی دارای چینی تبارانی است که نوادگان مهاجران چینی هستند که در دوران برده داری فروشگاه‌های مواد غذایی مخصوص سیاهپوستان باز کرده بودند.
موریسون گفت: “جمعیت کشور ما دائم در حال تکامل است و با مردمی رشد می کند که یک مخرج مشترک دارند: آرزوی بلندپروازانه برای ترک زادگاه خود و جستجوی یک زندگی بهتر در مکانی دیگر.”
