عکس نزدیک از زنی با حجاب(عکس از بهروز مهری/عکسهای گتی)
نرگس محمدی، فعال حقوق بشر در مرکز مدافعان حقوق بشر در تهران، سال ۲۰۰٧ (عکس از بهروز مهری/عکسهای گتی)

نرگس محمدی، مهندس، همسر، مادر، مدافع حقوق بشر در ایران، و برنده جایزه ساخاروف سال ۲۰۱۸ انجمن فیزیک آمریکا است.  او همچنین در زندان اوین زندانی است.

محمدی در سخنرانی که به مناسبت اهدای این جوایز نوشته بود و توسط مرکز حقوق بشر برای ایران  تهیه شده گفته است:  “در حالیکه اینجا در زندان نشسته ام در برابر افتخاری که به من داده اید احساس تواضع می کنم، و به تلاش های خود تا رسیدن به صلح و بردباری برای گوناگونی عقاید و حقوق بشر ادامه خواهم داد.” این جایزه به نام یک فیزیکدان روسی که در سال ۱۹۷۵ به دلیل فعالیت برای حقوق بشر جایزه صلح نوبل را دریافت کرد نامگزاری شده است.

محمدی بارها با دستگیری و زندان روبرو شده است که آخرین بار در سال ۲۰۱۵ بود. بنا به گزارش سالانه حقوق بشر وزارت امور خارجه ایالات متحده در سال ۲۰۱۷، دادگاه انقلاب اسلامی در تهران او را به خاطر تبلیغ علیه نظام به ۱۶ سال زندان محکوم کرد.  دادگاه با زیر پا گذاشتن حق شخصی او برای آزادی بیان، مبارزه مسالمت آمیز او برای پایان دادن به اعدام های عمومی و جمعی را که کارزار لغو گام به گام اعدام خوانده می شود، به ضرر امنیت ملی ایران دانست.

کمیته جایزه ساخاروف انجمن فیزیک آمریکا از محمدی به دلیل “تلاش های تزلزل ناپذیر او برای پیشبرد حقوق بشر و آزادی های مردم ایران” تقدیرکرد.  این انجمن فیزیک که در ایالات متحده تاسیس شده است هر یک سال در میان این جایزه را به دانشمندانی که دفاع از حقوق بشر را رهبری می کنند اهدا می کند.

زندگی در زندان های ایران

در حالیکه نرگس محمدی در زندان بسر می برد، مقامات برای تنبیه مکررا او را از مراقبت های پزشکی برای مداوای مشکلات چشمگیر سلامتی محروم کرده و از اجازه به وی برای میلاقات و تماس تلفنی با خانواده اش امتناع ورزیده اند.

همسر او، تقی رحمانی، و فرزندان دوقلویش، علی و کیانا که اکنون یازده سال دارند، پس از دستگیری محمدی از ایران فرار کردند و در فرانسه زندگی می کنند.  خانواده های زندانیان اغلب با آزار و تهدید از سوی مقامات دولت ایران مواجه هستند.

بنا به وزارت امور خارجه ایالات متحده، شرایط زندان های ایران به دلیل کمبود غذا و آب، ازدحام بیش از اندازه، شرایط غیربهداشتی، شکنجه و آزار جسمی از جمله تجاوز به ویژه طاقت فرسا بوده و زندانیان را با تهدید مرگ روبرو می کند.  بازجویی های بی رحمانه نیز ممکن است موجب مرگ شوند.

پمپئو، وزیر امور خارجه ایالات متحده، اخیرا بر علیه “ارعاب و شکنجه مستندی که رژیم ایران برای دهه ها بر دگراندیشانی که از اعتقادات این رژیم پیروی نمی کنند روا می دارد،” سخن گفت.

نرگس محمدی، یک زندانی عقیدتی

دادگاه به محمدی یک گزینه اراده کرد: او می توانست آزادی خود را از زندان بدست آورد مشروط بر اینکه تا ابد در رابطه با موضوع حقوق بشر در ایران سکوت کند.  محمدی در سال ۲۰۱۷ در یک نامه سرگشاده پاسخ داد:  “ترجیح می‌دهم به‌ جای مادر همنشین با دختر و پسر به خاکستر نشسته در فردای ایران، مادر ایستاده بر تضمین حقوق انسانی فرزندان فردای سرزمینم، هر چند محبوس در اوین باشم.”

محمدی یکی از زندانیان عقیدتی است که در سال ۲۰۱۷ توسط رژیم ایران در زندان بسر می برند، از جمله کسانی که به دلیل اعتقادات مذهبی خود زندانی هستند.  تخمین زده می شود تعداد این زندانیان در سال گذشته به هفتصد نفر رسیده باشد.

مقاله های مرتبطمطالبی بیشتر از این نویسنده