این مقاله بخشی از مجموعه مقالات ShareAmerica درباره کارآفرینان جوانی است که به جهان شکل می دهند و بصورت انگلیسی ساده و به منظور کمک به شما در گسترش گنجینه واژه های کسب و کار طراحی و نوشته شده است. برای معنای هر واژه ای که زیرش خط کشیده شده روی آن کلیک کنید.
اگر ایده کاری اولیه تان کارساز نباشد چه می کنید؟
شان لیو، اهل کالیفرنیا، کسب و کاری را با razzle-dazzle آغاز کرد. در سال ٢٠٠٧، او مهمانی مجللی را در شانگهای برای راه اندازی Neocha یک تارنمای شبکه سازی برای هنرمندان و موسیقیدانان سبک آلترناتیو چینی میزبانی کرد.
اما درآمد حاصل از آگهی ها پایین بود. لیو ناگزیر بود از تعداد کارکنان بکاهد و در عین حال در جستجوی الگوی بهتری برای کسب و کارش باشد.
به جای این کار او آدام شکورا، یک آمریکایی دیگر که کارشناس بازاریابی اینترنتی بود پیدا کرد. شکورا به او پیشنهاد کرد که شرکت را به شکل کنسرسیومی از هنرمندانی که آماده استخدام شدن بودند درآورد.
در ٢٠٠٩، لیو و شکورا شرکت NeochaEDGE را به راه انداختند که کارش در ارتباط قرار دادن موسیقیدانان و هنرمندان شبکه Neocha – بیش از ٣٠ هزار عضو در آن زمان- با شرکت های مشتری است که در بازاریابی محلی به دنبال فرصت های خلاقانه هستند. بخشی از پولی که شرکت ها به NeochEDGE می پردازند به هنرمندان تعلق می گیرد.
لیو گفت: “ما به ارزش های عظیمی که هنرمندان چینی می توانند برای شرکت های چند ملیتی به ارمغان می آورند پی بردیم.”
این الگوی جدید کارآیی داشت. امروز مشتریان عمده NeochEDGE ازشرکت هایی نظیر کوکاکولا، گپ، نایکی و ولوو تشکیل شده اند.
خیلی از مخترعان برای پیدا کردن بازار در تلاش هستند
ماتیو اسکات به عنوان یک دانشجوی رشته بازرگانی لامپی را برای استفاده در ساختمان های تجاری و در هواپیماها طراحی و تولید کرد. اما بعد از آن کتابی خواند که به او فکر تازه ای داد و آن این بود که ١٫٢ میلیارد نفری را که فاقد برق هستند به مشتریان خود تبدیل کند.
اسکات از امیت چاگ، دوست قدیمی خود در دانشگاه استنفورد خواست تا او را به منظور طراحی دوباره لامپ برای استفاده در کشور زادگاه چاگ، یعنی هند یاری دهد. میلیون ها تن از هندیان برای روشنایی به چراغ های دستی آلاینده که با نفت سفید می سوند متکی هستند.
اسکات و چاگ شرکتی به نام نوآوری های تابش جهانی بنیان گذاشتند که یک سرمایه گذاری مشترک بود. در این نوع شرکت ها دو یا سه نفر با هم شریک می شوند. اسکات توانست پشتیبانی مالی را برای این کار از طریق سرمایه گذاری خطرپذیر تأمین کند و چاگ عملیات طراحی و تولید صنعتی را در ناحیه گورگوان در هند به راه انداخت.
چاگ گفت، شرکت “پلی میان یک کانون فناوری بالا و میلیون ها تن مردمی که آرزومند برخورداری از زندگی بهتری بودند، به وجود آورد.”
در سال ٢٠٠٦، شرکت تابش جهانی فروش چراغ پرتوان را که دارای کاربرد چند گانه بود به بهای ٥٠ دلار از طریق گروه های غیر دولتی، سازمان های بین المللی دولت هند و بعد از آن از طریق توزیع بازرگانی آغاز کرد.
وقتی ماهیگیران و بافندگان برای افزودن بر ساعات کار خود استفاده از چراغ پرتوان را آغاز نهادند شرکا دریافتند که در مسیر درستی قرار دارند. در سال های اخیر این شرکت تولید خود را با وام های خرد و کوچک با بهره ناچیز همراه ساخت تا محصولش را دست یافتنی تر کند. این شرکت همچنین کار خود را به پاکستان، افغانستان، گواتمالا، رواندا و فیلیپین گسترش داد. تابش جهانی تا کنون موفق به فروش ١٥٠ هزار لامپ شده است.
