تقریبا از وقتی که فیلم به وجود آمده، فیلم سازانی که به جهان الهام بخشیده اند در جستجوی کسب موفقیت در هالیوود بوده اند. با آنکه صنعت فیلمسازی ایالات متحده فیلم های بسیار موفقیت آمیزی را به سینماهای کشورهای دیگر می فرستد، فیلم ها خود، استعدادها و حساسیت های فیلمسازان ماهر حرفه ای را از هرگوشه جهان بازتاب می دهند.
در سال های دهه 1920، ستارگانی مانند چارلی چاپلین از انگلستان، رودلف والنتینو از ایتالیا و گرتا گاربو از سوئد نقش خود را در این عرصه رقم زدند، و استعدادهای بین المللی دیگری چه در جلو و چه در پشت دوربین – به زودی راه آنها را دنبال کردند.
به گفته تام بلومکویست، نویسنده، تولید کننده و کارگردان وابسته دانشگاه کالیفرنیا در لانگ بیچ، فیلمسازانی چون آلفرد هیچکاک از انگلستان، ویلیام وایلدر و فرد زینمن از اتریش و فریتس لانگ از آلمان، در دهه های ١٩٣٠ و ١٩٤٠ وارد هالیوود شدند و فیلم هایی را به نام فیلم سیاه (film noir) ، درام های جنایی آمیحته با دسیسه های محبوب آمریکایی و ترفندهای زیبای فیلم های اروپایی رونق دادند.
بلومکویست توضیح می دهد: “شیوه داستان سرایی آمریکایی مردم پسند است، چون سبب می شود که تحرک ادامه یابد، ولی فیلم ها خودشان محصولات بین المللی هستند.”
برای نمونه، فیلم “١٢سال بردگی” (٢٠١٣) که برنده جایزه اسکار شد، توسط استیو مک کوین، از انگستان کارگردانی شد و لوپیتا نیانگو، هنرپیشه زن مکزیکی- کنیایی، و هنرپیشگان مرد، مایکل فسبندر آلمانی – ایرلندی، و چیووتل اجیوفر نیجریه ای- انگلیسی در آن نقش آفریدند.
آنگاه به “مرد پرنده” برنده اسکار سال ٢٠١٤ می رسیم که توسط الهاندرو گونزالس ایناریتو از مکزیک کارگردانی شد. ایناریتو تیم فیلمنامه نویسان را همراه با نیکلاس جیاکوبونه و آرماندو بو (هر دو از آرژانتین) و الکساندر دینه لاریس جونیور (تنها آمریکایی تیم) هدایت کرد. فیلمبرداری توسط امانوئل لوبزکی از مکزیک انجام گرفت. (عکس از آسوشیتدپرس)
امروز، در حالی که هفتاد در صد درآمد فروش هالیوود از بازارهای بین المللی به دست می آید، اهمیت هنرپپشگان و کارگردانان بین المللی در لس آنجلس رو به افزایش است. استودیو ها به این نکته پی برده اند که ساختن فیلم برای مخاطبان بین المللی به معنای پذیرفتن یک چشم انداز جهانی هنگام گزینش بازیگران، فیلمنامه نویسان یا حتی مکان فیلم است.
بلومکویست می گوید: خوشبختانه برای صنعت تفریحات، “مدرسه های هنر و فیلم در لس آنجلس از دانشجویان خارجی آکنده شده اند و من تا به حال کسی را ندیده ام که نخواهد اینجا بماند.”
دستیابی به موفقیت: داستان یک مرد
همانطور که کارلوس گونزالس، فیلمبردار/ کارگردان هم می تواند گواهی دهد، حضور در یک دانشکده بسیار معتبر فیلم، گام نخست برای ورود به مسیر شغلی هالیوود است.
گونزالس که اهل ونزوئلا است، ضمن تحصیل معماری در دانشگاه میامی، در آخرین سال تحصیلی خود در کلاس های اختیاری فیلمسازی نیز حضور یافت. او می گوید “کِرم فیلمسازی به جانم افتاد و تصمیم گرفتم که این همین کاری است که دوست دارم انجام دهم.”
فیلم کوتاهی که او قبل از فارغ التحصیلی تهیه کرد چشم رالف روزنبام، ویراستار فیلم را گرفت. گونزالس به یاد می آورد: “من برای کار در صحنه های فیلم استخدام شدم، طرح های صحنه را می کشیدم.”
او بعد از فارغ التحصیلی از دانشکده معماری؛ و پیش از این که فوق لیسانس خود را در رشته فیلمسازی در موسسه آمریکایی فیلم در لس آنجلس دریافت کند، در چند فیلم دیگر کار کرد. فیلمی که به عنوان پایان نامه اش (آخرین نسیم پاییز) راجع به خاتمه یافتن تفکیک نژادی در مدارس تگزاس در دهه ١٩٥٠ ارائه کرد در سال ١٩٩٢ برای دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم کوتاه نامزد شد.
این نامزد شدن [برای دریافت جایزه] درها را بر روی او گشود، و گونزالس تا به حال طی مدتی نزدیک به ٢٥ سال، به صورت مستمر در عرصه فیلم و تلویزیون مشغول کار بوده است.
او می گوید من در ٢٦ سالگی نخستین فیلم سینمایی ام را در ساوث بیچ فیلمبرداری کردم. این یک فیلم اکشن با شرکت پیتر فوندا و گاری بیوسی بود. در سال های اخیر من بیشتر به کار تلویزیون که به صورت منبع درآمد این صنعت در آمده است، مشغول بوده ام. “
کارنامه برجسته او به عنوان فیلمبردار و کارگردان سریال هایی تلویزیونی مانند “نرمال جدید” و “تعویض شده هنگام تولد” را در بر می گیرد. او در حال حاضر در اسپانیا به سر می برد و مشغول فیلمبرداری یک سریال کوچک درباره سفر در زان به غرب قدیمی است.
گونزالس می گوید: “تعداد زیادی از فیلمبرداران موفق خارجی هستند. تصور بر این است که شما یک دیدگاه متفاوت و جالب توجه به خود همراه می آورید.”
وی می افزاید، صحبت کرن با لهجه می تواند کار را برای هنرپیشگان محدود کند. فرصت های کاری به عنوان تولید کننده و کارگردان بیشترند.
“اگر شما استعداد داشته باشید، می توانید موفق شوید. شما همچنین به پشتکار و رفتار درست نیاز دارید.”
او هشدار می دهد: “این به هیچوجه کار شکوهمندی نیست. ما معمولا ٦٠ تا ٧٠ ساعت در هفته، گاه تحت شرایط بسیار دشوار کار می کنیم. شما برای انجام به موقع کار و فراتر نرفتن از بودجه تعیین شده تحت فشار هستید. پول زیادی در این کار ریخته می شود.”
بلومکویست با این نظر موافق است که “شما باید بدانید کارتان را چگونه انجام دهید و از اصول اخلاقی نیرومندی در کار برخوردار باشید. این به سود شما خواهد بود که کارشناسی و مهارتی در سطح بالا با خود به ارمغان آورید.”
شروع کار
بلومکویست می گوید، در دانشگاه ایالتی کالیفرنیا، در لانگ بیچ – که استیون اسپیلبرگ، کارگردان و استیو مارتین، هنرپیشه، ازجمله دانش آموختگان آن هستند – دانشجویان به سختی خود را برای یک مسیر شغلی در صنعت تفریحات چه در هالیوود و چه درصنعت فیلم /تلویزیون در جای دیگر” آماده می کنند.
دانشگاه ایالتی کالیفرنیا درلانگ بیچ، مثل دیگر دانشکده های برجسته ایالات متحده در رشته فیلم، هر سال از دانشجویان بین المللی از طریق برنامه های تبادلی استقبال می کند. به گفته شارون اولسون، مدیر دفتر تحصیل در خارج وابسته به مرکز آموزش بین المللی دانشگاه، این برنامه همچنین به دانشجویان آمریکایی امکان می دهد تا یک یا دو ترم را در دانشگاه های شریک در آلمان، انگلستان، ایتالیا و چین بگذرانند.
بلومکویست می گوید، حضور یافتن در دانشکده فیلم در لس آنجلس یا نزدیک به این شهر مزایایی دارد. دانشجویان از یک هیئت آموزشی که در کار فیلم و تلویزیون حرفه ای هستند مطلب می آموزند. “شما می توانید از خود کسی که در ساختن فیلم پر درآمد “تلقین” کار کرده است، طراحی یاد بگیرید.”
تماس داشتن با صنعت [فیلم] دارای اهمیت حیاتی است، و برای غیر آمریکاییان، پیگیری مسیر شغلی در هالیوود همچنین به معنای دریافت یک ویزای کار در آمریکا است. پیوستن به یک اتحادیه نیز ضرورت دارد، چون صنعت تفریحات ایالات متحده از اتحادیه ها تشکیل شده است.
بلومکویست به دو دانشجو- یک زن ژاپنی که به عنوان دستیار ویراستار فیلم کار می کند، و یک زن نروژی که برای یک شرکت تولید فیلم مشغول کار است اشاره می کند – که در کالیفرنیا به موفقیت رسیده اند. او از طرف آنها تلفن هایی کرد تا دوستانش را متقاعد کند که به آنها کار بدهند، و مهارت این زنان سبب شد که معامله قطعی شود.
بلومکویست می گوید، برای هضم انتقادات و ابتکار به خرج دادن آماده باشید. “شما باید درهای زیادی را بزنید و [استعداد]خود را عرضه کنید.”
گونزالس نیز به نوبه خود بر پشتکار، داشتن استعداد و روحیه کار تیمی تاکید می کند. “شما اگر میدان را ترک نکنید، هالیوود سرانجام خودش سراغ شما خواهد آمد.”