ورزشکاران درخشان آسیایی تبار در آمریکا به نسل بعدی ستاره ها الهام می بخشند

آمریکایی‌های آسیایی تبار در همه رشته های ورزشی، از اسکی گرفته تا بازی های توپی در سطح عالی رقابت می کنند.

استن تانگاراج، دانشیار انسان‌شناسی، جنسیت و مطالعات بین‌المللی در سیتی کالج نیویرک می‌گوید: “‌آمریکایی‌های آسیایی تبار چه گروهی و چه انفرادی به طور گسترده در رشته های ورزشی حضور دارند، از ورزش‌های رایج مانند بسکتبال، فوتبال و بیسبال گرفته تا سایر ورزش ها.” او می‌گوید که این ورزشکاران گاهی اوقات با الهام گیری از مربیان درخشانی که میراث مشابهی دارند وارد عرصه ورزش می می شوند.

از جمله این الگوها، آمریکایی های آسیایی تباری هستند که در بازی های المپیک ایالات متحده را نمایندگی می کنند: کلویی کیم، برف سوار آمریکایی (که پدر و مادرش در کره جنوبی به دنیا آمدند) در مسابقات المپیک زمستانی ۲۰۲۲، در سن ۲۱ سالگی دومین مدال طلای خود را در هاف‌پایپ به دست آورد؛ و نیتان چِن اسکیت باز نمایشی ( فرزند مهاجران چینی) در همین مسابقات مدال طلا را کسب کرد.

در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۲۰ که به تعویق افتاد، وقتی سیمون بایلز ژیمناست آمریکایی قادر به شرکت در مسابقه نبود، سونیسا لی (که مادر و ناپدری او از تبار همونگ هستند و از لائوس به ایالات متحده مهاجرت کرده‌اند) نقش رهبری را به عهده گرفت و عنوان قهرمانی همه جانبه ژیمناستیک را از آن خود کرد. جاستین وانگ اورانتس، والیبالیست عضو تیم ایالات متحده (که از طرف مادرش میراث چینی دارد) به تیمش در کسب مدال طلا کمک کرد.

کنستانسیو آرنالدو، استادیار مطالعات بین رشته‌ای، جنسیتی و قومیتی در دانشگاه نوادا، لاس‌ وگاس و یک آمریکایی فیلیپینی نسل دوم می‌گوید: “مردم تصور می‌کنند که ما به تازگی دست به موفقیت یافته ایم.” او می گوید که مشارکت آمریکایی های آسیایی تبار در ورزش به دوران استعمار برمی گردد. به عنوان مثال، در فیلیپین، آمریکایی ها YMCA را تأسیس کردند و به ترویج ورزش پرداختند. او خاطرنشان می کند که تصادفی نیست که پس از اتحادیه ملی بسکتبال آمریکا (NBA)، لیگ بسکتبال فیلیپین دومین لیگ قدیمی در جهان است.

آرنالدو، که از کودکی عاشق شرکت در ورزش های گروهی بود می گوید که ورزشکاران آمریکایی آسیایی تباراز احساس تعلق چه به یک تیم، یک جامعه، و یا در مورد بازی های المپیک تعلق به یک کشور لذت می برند. او می گوید: “ورزش راهی برای تبدیل شدن به بخشی از بافت ملی آمریکا بوده است.”

تانگاراج می‌گوید با توجه به تعداد بیشتری از آمریکایی های آسیایی‌ تبار که در بالاترین سطوح رقابت می‌کنند، بزرگسالان بیشتری وجود دارند که می‌توانند نسل بعدی ستاره‌های ورزشی را راهنمایی کنند، لیگ‌های بیشتری برای پرورش آنها و حتی فرصت‌های بیشتری برای شبکه سازی میان افراد در ورزش های حرفه‌ای وجود دارند. کیم، اسکیت بازان میشل کوان و آپولو آنتون اوهنو، و جرمی لین بسکتبالیست از طریق برنامه های وزارت امور خارجه برای ترویج مشارکت ورزشی با جوانان در سراسر جهان ارتباط برقرار کرده اند.

آرنالدو خاطرنشان می‌کند که ‌آمریکایی‌های آسیایی تبار با کلیشه‌های زیادی مواجه کرده اند، مانند اینکه آنها باهوش هستند، “اقلیت‌های نمونه ای” که استعداد جسمی ندارند، یا اینکه زنان آسیایی ظریف و بسیار زنانه هستند و مردان نه چندان مردانه.

آرنالدو می‌گوید، اما پیشگامان در گذشته و ورزشکارانی که اخیراً در بازی های المپیک موفق بوده اند به طور یکسان برای در هم شکستن این کلیشه‌ها و کمک به دیگران برای دیدن آمریکایی‌های آسیایی تبار به‌عنوان افراد پیچیده‌تر مؤثر بوده اند. جرمی لین، بازیکن بسکتبالی که پدر و مادرش از تایوان به ایالات متحده مهاجرت کردند و در سال ۲۰۱۲ تیم نیویورک نیکس را در یک برد غیرمنتظره رهبری کرد، به نیویورک تایمز گفت که ورزشکاری او خود واکنش به این کلیشه است که آمریکایی های آسیایی تبار آرام یا منفعل هستند: “برای من، رقابت در بسکتبال در بالاترین سطح بیشتر از آنچه که واژه ها می توانند بیان کنند، مفهوم دارد.”

ستارگان ورزش امروز، راه بسیاری از پیشگامان آمریکایی آسیایی تبار قبلی را دنبال می کنند:

• ویکتوریا مانالو دریوز، قهرمان شیرجه که پدرش فیلیپینی بود، به اولین قهرمان المپیک آسیایی تبار آمریکا تبدیک گشت، و در ۱۹۴۸ مدال طلا را در شیرجه از روی تخته و سکو به دست آورد. سامی لی، همتای او از میراث کره جنوبی نیز در همان مسابقات المپیک شیرجه برنده مدال طلا شد.
• کریستی یاماگوچی، که پدربزرگ و مادربزرگش از هر دو طرف ژاپنی بودند، بر اسکیت نمایشی تسلط داشت. او در سال ۱۹۹۲ طلای المپیک را به دست آورد.
• میشل کوان، اسکیت باز نمایشی که والدینش از مهاجران چینی اهل هنگ کنگ هستند، پنج بار عنوان قهرمانی جهان، و دو مدال المپیک را به دست آورد – نقره در ۱۹۹۸ و برنز در ۲۰۰۲.
• آپولو آنتون اوهنو، که با پدر ژاپنی الاصل خود در سیاتل بزرگ شد، از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۰ هشت مدال المپیک در اسکیت سرعت کسب کرد.
• تایگر وودز که مادرش تبار تایلندی و چینی دارد و پدرش از یک طرف چینی است، مسلماً یکی از بهترین گلف بازان تاریخ این ورزش است.
• هاینس وارد که مادرش اصالتاً اهل کره جنوبی است، ۱۴ فصل برای تیم فوتبال پیتسبرگ استیلرز بازی کرد.
• جرمی لین در سال ۲۰۱۲ به تیم بسکتبال نیکس نیویورک کمک کرد تا یک سری باخت را به هفت پیروزی متوالی تبدیل کند.

لین اخیراً به شبکه اِن بی سی گفت: “جامعه همیشه سعی کرده بگوید که آسیایی‌ها نمی‌توانند هر کاری را انجام دهند. شما آسیایی ها نمی توانید این کار یا آن کار را انجام دهید. این “سقف بامبویی” نامیده می شود.

“مسابقه در آن ورزشگاه و در آن زمین بازی، و سپس شکست دادن رقیب و دست یافتن به پیروزی واقعاً برای من پر مفهوم بود. این چیزی است که من واقعاً به آن افتخار می‌کنم.”

تانگاراج، نویسنده کتابی درباره بسکتبالیست های آسیایی تبار آمریکا می گوید که لین هم در الهام بخشیدن به ورزشکاران و هم در تغییر نگاه به آمریکایی های آسیایی تبار نقش مهمی ایفا کرد. (تانگاراج بین هند، جایی که کریکت بازی می کرد، و ایالات متحده، جایی که بسکتبال و بیسبال بازی می کرد بزرگ شد.)

او درباره لین می‌گوید: “این چیزی بود که همه ما به دنبال آن بودیم. هیچکس عبارت کول را به آسیایی تبارها نسبت نمی داد. دستاورد خیلی زیبایی بود.”