ورزشکاران برتر ایالات متحده در مورد چالش های سلامت روان صحبت می کنند و نشان می دهند که حتی آنهایی که در بالاترین سطح به موفقیت دست یافته اند می توانند با افسردگی یا اضطراب دست و پنجه نرم کنند.
مایکل فلپس، موفق ترین شنگار مرد در مسابقات المپیک مشکلات خود را با افسردگی و اضطراب در سال ۲۰۱۸ آشکار کرد. از آن زمان، چند ستاره ورزشی دیگر به دلیل مراقبت از سلامت روانی خود به تازگی از مسابقات مهم کناره گیری کرده اند.
فلپس در ۲۰۱۸ گفت: “به عنوان یک ورزشکار، از شما انتظار می رود که قوی باشید و بتوانید هر مانعی را پشت سر بگذارید.” او که اکنون ۳۶ ساله است گفت که مشکلات سلامت روانی خود را در طول زندگی حرفه ای فوق العاده اش – و کسب ۲۸مدال المپیک- پنهان نگه داشته بود. فلپس در مورد بدترین لحظات خود گفت: “من اصلاً خودم را دوست نداشتم، و صادقانه بگویم، حتی نمی خواستم زنده بمانم.”
فلپس روان درمانی را آغاز کرد و گفت که مشاوره و بیان احساساتش، زندگی را برای او آسان تر می کند.
جوئی راماکر، مدیر برنامه روانشناسی ورزشی در دانشگاه نوتردام به روزنامه ایندیاناپولیس اِستار گفت، ورزشکارانی که در بالاترین سطوح رقابت می کنند فشارهای روحی و جسمی شدیدی را متحمل می شوند.
مبارزات آنها اشکال متفاوتی می گیرد. سیمون بایلز ، یکی از برترین ژیمناست های تاریخ که بیشترین مدال ها را از آن خود کرده است، به دلیل حفظ سلامت روانش از ادامه مسابقات المپیک توکیو در ماه ژوئیه انصراف داد. بایلز ۲۴ ساله گفت: “من باید بهترین کار را برای مراقبت از سلامت روانم و تمرکز بر آن انجام دهم و سلامتی و بهزیستی خود را به خطر نیندازم.”
اگرچه به ندرت آشکارا درباره بیماری روانی صحبت می شود، اما بسیار شایع است. به گفته سازمان جهانی بهداشت، تقریباً یک میلیارد نفر در سراسر جهان با اختلالات روحی و روانی زندگی می کنند و تعداد کمی از آنها به درمان دسترسی دارند. افسردگی و اضطراب به دلیل بهره وری از دست رفته سالانه یک تریلیون دلار به اقتصاد جهانی خسارت وارد می کنند.
سازمان جهانی بهداشت برای افزایش آگاهی درباره مشکلات مربوط به بهداشت روان و نیاز به دسترسی بیشتر به درمان، ۱۰ اکتبر را به عنوان روز جهانی سلامت روان معرفی کرده است.
دژا یانگ، ستاره دو و میدانی پارالمپیک گفت که او با تمام الزامات برای تمرین، تحصیل، مسابقات و مسافرت، به سختی احساس شادی می کرد. او نوشت: “من فکر می کردم نمی توانستم مشکلات روانی داشته باشم چرا که هر چیزی که می خواستم در اختیار داشتم.” یانگ در ۲۰۱۶ درخواست کمک کرد و چهار ماه پس از درمان، دو مدال طلا در مسابقات پارالمپیک ۲۰۱۶ کسب کرد. یانگ که حال ۲۵ ساله است، اخیراً اعلام کرد که برای تمرکز بر شادی و خرسندی خود به طور موقت از مسابقات کناره گیری خواهد کرد. “من قبلاً بیدار می شدم و هدفم فقط وجود داشتن بود؛ امروزه بیدار می شوم و می خواهم مبارزه کنم.”
راماکر، روانشناس ورزشی گفت ورزشکارانی که آشکارا درباره مشکلات روانی خود صحبت می کنند به دیگران کمک می کنند تا به چالش های خود رسیدگی کنند. او گفت: “دیدن یک فرد مشهور و مورد احترام که در مورد بیماری های روانی صحبت می کند، به نظر من به عادی سازی مسئله کمک می کند.”
نائومی اوزاکا، برنده چهار مسابقه بزرگ تنیس معروف به گرند اسلم ، پس از کناره گیری از مسابقات آزاد فرانسه به دلیل افسردگی، حمایت و پیام های زیادی دریافت کرد.
اوزاکا، ۲۳ ساله در ۸ ژوئیه در مقاله ای در مجله تایم نوشت: “برای من آشکار شد که واقعاً همه یا از مشکلات مربوط به سلامت روانی رنج می برند و یا کسی را می شناسند که به این بیماری دچار است.” اوزاکا متولد ژاپن، در ایالات متحده بزرگ شده است و در حال حاضر در کالیفرنیا زندگی می کند.
کوین لاو، ستاره بسکتبال حرفه ای پس از یک حمله پانیک در یک مسابقه، صندوقی را برای حمایت از سلامت روانی راه اندازی کرد. او که با تیم کلیولند کاوالیرز در مسابقات انجمن ملی بسکتبال در ۲۰۱۶ به عنوان قهرمانی دست یافت، این حادثه را به یک عمر صحبت نکردن درباره مشکلات و مبارزات درونی خود نسبت داد.
لاو، ۳۳ ساله هر روز به خود یادآوری می کند: “همه مشکلاتی دارند که به چشم دیده نمی شوند.”
یانگ و لاو هر دو به عنوان نمایندگان دیپلماسی ورزشی وزارت امور خارجه ایالات متحده خدمت کردند.
