پارک های عمومی میراث مارتین لوتر کینگ جونیور را گرامی می دارند

(© Jeffrey Greenberg/Universal Images Group/Getty Images)
یک پارکبان در آتلانتا در پارک ملی تاریخی مارتین لوتر کینگ جونیور تور می دهد. (© Jeffrey Greenberg/Universal Images Group/Getty Images)

پارک ها و مسیرهای پیاده روی بسیاری در سرتاسر ایالات متحده مارتین لوتر کینگ جونیور و زندگی شگفت انگیز او را گرامی می دارند.

پارک ملی تاریخی مارتین لوتر کینگ جونیور در آتلانتا زادگاه این رهبر حقوق مدنی؛ کلیسای باپتیست ابینزر، کلیسایی که تا زمان ترورش در ۱۹۶۸ در آن به عنوان کشیش خدمت کرد؛ محل دفن او؛ و نمایشگاه هایی در مورد او و همسرش، کورتا اسکات کینگ را در بر می گیرد.

 (© David Goldman/AP Images)
کودکان چند روز قبل از روز مارتین لوتر کینگ جونیور در ۲۰۱۸ از کلیسای باپتیست ابینزر در آتلانتا بازدید می کنند. (© David Goldman/AP Images)

مسیر ملی تاریخی سلما به مونتگومری در آلاباما مسیر راه پیمایی ۸۷ کیلومتری را که کینگ و سایر فعالان به منظور اعمال فشار به کنگره برای به تصویب رساندن قانون حقوق رأی در ۱۹۶۵ پیمودند، در بر می گیرد. این قانون حق رأی را برای همه آمریکایی های آفریقایی تبار تضمین می کند.

مسیر ۵٬۴۸ کیلومتری برابری مارتین لوتر کینگ در میشیگان، مفهوم و ارتباط خاصی با زندگی دکتر کینگ ندارد، بلکه فقط یک فضای تفریحی است که به افتخار مشارکت های او در عدالت اجتماعی در ایالات متحده نام گذاری شده است. این مسیر از میان محله‌های آرام حومه شهر، یک پارک و مجموعه ای از تالاب‌ها عبور می کند.

(Courtesy of Experience Jackson)
مسیر برابری مارتین لوتر کینگ جونیور در جکسون، میشیگان. (Courtesy of Experience Jackson)

به گفته درک الدرمن، استاد جغرافیا در دانشگاه تنسی: “وقتی یک مکان، چه یک پارک، یا یک مسیر، یک جاده، یک مدرسه، یا هر چه دیگر به افتخار کینگ نامگذاری می شود، فقط یک بنای یادبود برای کینگ نیست. بلکه می تواند و باید یادآوری بزرگتر از تاریخ تبعیض نژادی از طریق زیرساخت ها باشد.” مقررات و قوانین رسمی و همچنین انتظارات اجتماعی غیررسمی برای چندین دهه تبعیض نژادی را در ایالات متحده برقرار نگه داشتند. دسترسی افراد به پارک ها و مسیرها طبق جداسازی نژادی تعیین می شد.

 (© Stan Wolfson/Newsday RM/Getty Images)
مارتین لوتر کینگ جونیور در ۱۹۶۷ در جزیره فایر، نیویورک دوچرخه سواری می کند. (© Stan Wolfson/Newsday RM/Getty Images)

دسترسی عادلانه به پارک های تفریحی یکی از اهداف برجسته فعالیت های حقوق مدنی کینگ بود.

کینگ که به دلیل اعتراض به جداسازی نژادی به زندان انداخته شده بود، در پاسخ به منتقدانی که فکر می ‌کردند آمریکایی‌ های آفریقایی تبار باید برای عدالت اجتماعی منتظر بمانند، در ۱۹۶۳ در “نامه ‌ای از زندان بیرمنگام” از پارک ‌ها به عنوان میدان جنگ برای برابری نژادی یاد کرد.


“وقتی دختر شش ساله تان می خواهد به شهر بازی که تازه باز شده و تبلیغش هم در تلویزیون پخش شده برود و به او می گویید که بچه های سیاه را به شهر بازی راه نمی دهند و می بینید که چشمهایش از اشک پر می شود و ابرهای سیاه افسردگی آسمان کوچک ذهن کودکانه اش را پر می کند، … بی صبری مشروع و ناگزیر ما را درک خواهید کرد.”– مارتین لوتر کینگ جونیور، گزیده ‌ای از “نامه ‌ای از زندان بیرمنگام”

در کارولینای جنوبی، بازدیدکنندگان می ‌توانند در مرکز پن گردش کنند. کینگ با سایر فعالان در این پارک ملی دورافتاده دوران بازسازی برای استراحت و تفکر گردهم می آمدند. او سخنرانی های بسیار، از جمله سخنرانی معروفش با عنوان “من رویایی دارم” را در آنجا نوشت.

کینگ این سخنرانی را در ۱۹۶۳ بر روی پله های یادبود لینکلن در نشنال مال واشنگتن ایراد کرد. این بنا در فاصله کوتاهی از بنای یادبود مارتین لوتر کینگ جونیور که در ۲۰۱۱ افتتاح شد، واقع شده است. تندیس کینگ که از یک کوه بیرون آمده است، از نطق او در اوت ۱۹۶۳ در جریان راهپیمایی بزرگ واشنگتن الهام گرفته شده است: “در میان کوه ناامیدی، سنگ امید نهفته است،” کلماتی که روی این مجسمه نیز حک شده اند.

 (© Andrew Caballero-Reynolds/AFP/Getty Images)
درختان شکوفه های گیلاس هر سال در محل یادبود مارتین لوتر کینگ جونیور در واشنگتن در حوالی سالگرد مرگ کینگ، در ۴ آوریل شکوفا می شوند. (© Andrew Caballero-Reynolds/AFP/Getty Images)

این مکان ها به بازدیدکنندگان کمک می کنند تا درباره جایگاه مهم کینگ در جنبش حقوق مدنی ایالات متحده مطالب بیشتری بیاموزند و از این طریق تمرین و تجربیات آموزشی در فضای باز را فراگیرتر می سازند. همانطور که بنیاد پارک ملی در وب سایت خود اشاره می کند: “مهم است که همه در پارک های ما که متعلق به همه هستند، احساس خوشامد کنند.”

پارک هایی در سراسر جهان نیز به افتخار کینگ نامگذاری شده اند. میدان یادبود گاندی- کینگ در دهلی نو، یادبودی از تلاش های مسالمت آمیز کینگ و مهاتما گاندی (وکیل هندی که در ۱۹۴۷ به آزادی هند از سلطه استعمار بریتانیا کمک کرد) برای عدالت اجتماعی است. این دو مرد هرگز با یکدیگر ملاقات نکردند، اما روش های غیرخشونت آمیز گاندی به جنبش حقوق مدنی کینگ الهام بخشید.

الدرمن می‌گوید: “به هم پیوستن نام این دو مرد به صورت نمادین و به راستی، فرصتی برای تأمل ایجاد می‌ کند.”