جاستین نابوکو پس از از دست دادن پای خود در اثر انفجار یک مین در جمهوری دموکراتیک کنگو در ۲۰۱۶، با خود فکر می کرد که آیا هنوز می تواند زندگی معناداری پیش رو داشته باشد یا خیر؟ او با تبعیض مواجه شد و شغل خود را به عنوان آموزگار از دست داد.
حال نابوکو به عنوان معاون مدیر انجمن قربانیان مین های فعال به دیگر بازماندگان انفجار مین های زمینی کمک می کند استقلال خود را بدست آورند. این سازمان که با حمایت دولت ایالات متحده راه اندازی شد، با آموزش نجاری، کارآفرینی و سایر مهارت ها به بازماندگان به آنها در پیدا کردن شغل کمک می کند.
نابوکو در بیستمین گزارش سالانه وزارت امور خارجه ایالات متحده با عنوان راه رفتن با ایمنی روی زمین [PDF, 19.6 MB] که در ۵ آوریل منتشر شد، می گوید: “اگر برای معلولین ارزش قائل شود و به آنها فرصت داده شود، آنها می توانند زندگی کامل و معنادار داشته باشند. من اکنون سرم را بالا می گیرم زیرا در خانواده و جامعه خود مشارکت می کنم.”
ایالات متحده بزرگترین اهدا کننده کمک برای نابودسازی جنگ افزارهای متعارف در سراسر جهان است، و از سال ۱۹۹۳ تاکنون، ایالات متحده بیش از ۴ میلیارد دلار در بنامه ها در بیش از ۱۰۰کشور سرمایه گذاری کرده است.
فقط در ۲۰۲۰، ایالات متحده بیش از ۲۵۹ میلیون دلار برای کمک به نابود سازی جنگ افزارهای متعارف به ۴۹ کشور کمک کرده است. سازمان ها با حمایت مالی ایالات متحده به مین زدایی و ایجاد شرایط بهتر برای ایمنی و حفاظت از ذخیره تسلیحات و مهمات کمک کرده اند. آنها از طریق ارائه پروتز و اعضای مصنوعی، تعلیم حرفه ای نیز به بازماندگان کمک کردند.
این کمک مالی همچنین از اقدامات برای جلوگیری از حوادث آینده در نزدیکی محل انفجار مواد شیمیایی در انبار بندر بیروت در ۴ اوت ۲۰۲۰ که منجر به کشته شدن بیش از ۲۰۰ نفر و زخمی شدن هزاران نفر دیگر شد، حمایت کرد.
بنا به گزارش وزارت امور خارجه، در حالیکه نابوکو از بازماندگان انفجار مین ها در کشور خودش حمایت می کند، زنان در کلمبیا، لائوس، تاجیکستان، و بوسنی و هرزگوین با پاکسازی مواد منفجره جوامع خود را ایمن تر می سازند.
گلروسر زینالووا در ماه می ۲۰۱۷ پاکسازی مین ها را در تاجیکستان آغاز کرد. زینالووا، یک بیوه ۳۹ ساله که دو فرزند خود را به تنهایی بزرگ می کند می گوید که این کار خطرناک هم احساس رضایت در او ایجاد می کند و هم برای خانواده اش فرصت هایی را فراهم می کند.
زینالووا می گوید: “من هم می توانم معیشت و نیازهای فرزندانم را تأمین كنم و در انتظار آینده بهتری برای آنها باشم و در عین حال با پاکسازی مین ها در ایجاد ایمنی و ساختن آینده جامعه و كشورم سهیم باشم.”
