
در حالیکه کامالا هریس با تبدیل شدن به نخستین زن، نخستین آمریکایی سیاهپوست، و نخستین آمریکایی از تبار آسیای جنوبی که به سمت معاون رئیس جمهوری انتخاب شد، به طور استعاره سقف شیشه ای را شکست، سیمون برگر هنرمند سوئیسی این کار را به معنای واقعی کلمه انجام داد.
اصطلاح سقف شیشه ای برای اشاره به موانع ضمنی و نانوشته اما واقعی در پیشرفت و ارتقاء زنان یا اقلیت ها به کار می رود. برگر اتفاقاً یک استاد شیشه ساز است.
او پرتره هریس را با شیشه ایمنی ساخت که یک لایه پلاستیک در وسط دارد، به طوری که وقتی شکسته می شود به جای اینکه کاملاً خرد شود باعث ایجاد ترک هایی به شکل تار عنکبوت می شود. او تکنیک خود را با وارد کردن ضربه های کم و بیش قوی به شیشه بهبود بخشیده و با ایجاد ترک های متفاوت پرتره واقعی بسیار زیبایی را از هریس خلق کرده است.
پرتره هریس اثر برگر در اوایل فوریه بین بنای یادبود واشنگتن و بنای یادبود لینکلن، مکانی برجسته در پارک نمادین نشنال مال در پایتخت ایالات متحده به نمایش گذاشته شد.

این پروژه توسط موزه ملی تاریخ زنان به عنوان بخشی از یک مجموعه مجازی كه نهایتاً به خود موزه در واشنگتن منتقل خواهد شد، و توسط چیف، شبكه ای برای رهبران زن ارائه داده شد. این هنر متعلق به آژانس خلاق BBH در نیویورک است. اگرچه این اثر از نشنال مال برداشته شده است، اما موزه ملی تاریخ زنان قصد دارد در آینده آن را در مقر خود به نمایش گذارد. برنامه هایی در دست بررسی هستند تا به زودی در سراسر کشور نیز نشان داده شود.
هالی هاچنر، رئیس و مدیر عامل موزه ملی تاریخ زنان گفت: “نمایندگی، به ویژه در صندوق های رأی مهم است و انتخاب کامالا هریس به عنوان نخستین زن و نخستین زن رنگین پوست برای خدمت به عنوان معاون رئیس جمهوری ایالات متحده یک لحظه مهم در تاریخ آمریکا است.”
هاچنر گفت: “پیشرفت های امروز بر اساس میراث زنانی صورت می گیرند که راه را برای ما هموار کرده اند- پیشگامانی مانند کامالا که صدای خود را بلند کردند، برای حقوق خود راهپیمایی کردند و برای تصدی سمت های دولتی کاندیدا شدند. زنانی که به سقف شیشه ای ترک وارد کردند تا دیگران بتوانند آن را بشکنند.”
امروز، عکسی از این پرتره در کنار چندین آثار چند رسانه ای دیگر، از جمله فیلمی در مورد شکننده گان سقف شیشه ای که در سمت های خود اولین ها بودند، قرار گرفته شده است.
برگر پرتره شیشه ای خود را از روی عکسی از سلست اسلومن، عکاس مستقر در نیویورک سیتی خلق کرد. او با استفاده از یک چکش و با تکنیک خاص خود نقطه های تاریک و روشن ایجاد کرد. شیشه ایمنی لمینت تیره با ترک های سفید رنگی که ماهرانه به وجود آمده اند، این اثر را مانند یک نقاشی ها جلوه می دهند. این اثر حدود ۸͵۱ متر ارتفاع و تقریباً ۱۶۰ کیلوگرم وزن دارد.
داگ امهوف، همسر هریس که این اثر را در نشنال مال دید به ویژه به آن علاقه دارد و آن را “باورنکردنی” خواند.