دکتر م. ناتالی آچونگ در محله های کارگری کوئینز و بروکلین نیویورک سیتی بزرگ شده و اکثر همسایگانش نیز خانواده های آمریکایی آفریقایی تبار بودند.
این زن ۴۶ ساله که مادر دو فرزند است، با این که به هیچ وجه زندگی مرفه و تجملی نداشته است، دوست دارد بر نعمات و امتیازاتی که در زندگی از آنها برخوردار بوده، تمرکز کند: والدینی دلسوز و مسئول و جامعه ای یکپارچه و متحد که در او یک حس غرور نژادی و مسئولیت مدنی ایجاد کرده است.
از همان اوایل کودکی از دکتر آچونگ و خواهر و برادر جوان ترش انتظار می رفت که علیرغم هر شرایطی، به موفقیت برسند.
پدر آنها، مهاجری اهل ترینیداد، الگوی رفتاری اصلی آنها بود. او حتی یک روز هم از کارش غیبت نمی کرد و به فرزندانش می گفت که وظیفه او این است که هر روز سر کار برود و وظیفه آنها این است که در مدرسه همه تلاش خود را بکنند.
بعد از اتمام دوره دبیرستان، در چند دانشگاه آیوی لیگ پذیرفته شد، اما تصمیم گرفت در برنامه برجسته و فشرده دانشکده زیست- پزشکی سوفی دیویس دانشگاه شهر نیویورک (CUNY) ثبت نام کند، که او را قادر کرد در ٢٢ سالگی دکتر شود – یعنی سنی که اکثر هم سن و سال های او تازه از کالج فارغ التحصیل می شدند.
دکتر آچونگ طی دوره تحصیل پزشکی، پایبندی خود به عدالت اجتماعی و خدمات عمومی را مستحکم تر کرد. هر چند تا آن زمان دور از خانه زندگی نکرده بود، اما این دانشجوی پزشکی که در آن زمان 20 ساله بود، حرکت اعتراضی را آغاز کرد که او را به جنوبی ترین نقاط کشور کشید و در دلتای می سی سی پی در درمانگاه بهداشتی و درمانی محلی، مشغول کار با مادران نوجوان شد.
این تجربه او را متقاعد کرد که می تواند با کسب تخصص در رشته زنان و زایمان در زندگی زنان جوان تغییر ایجاد کند. او از موقعیت های کار خصوصی با درآمد عالی که می توانست زندگی کاملا مرفهی را برایش به ارمغان بیاورد، چشم پوشی کرد.
امروزه، دکتر آچونگ در بیمارستان هایی خدمت کند که اغلب محل مراجعه بیماران از اقشار فقیرتر جامعه هستند.
او علاوه بر کار تمام وقت خود به عنوان استادیار بالینی در دانشکده علوم زنان، زایمان، و باروری دانشکده علوم پزشکی یِیل ، و همچنین به عنوان پزشک معالج در مرکز پزشکی سنت وینسنت، بیشتر وقت آزاد خود را به وظایف غیربالینی و غیردرمانی اختصاص می دهد: داوطلب شدن در یک کلینیک بهداشتی، پیوستن به فعالیت های مورد حمایت کلیسا، انتشار مقالات پژوهشی در نشریه های پزشکی معتبر، و داوطلب شدن به همراه هیئت های پزشکی خارج از کشور که تاکنون او را به جمهوری دومینکن و غنا برده اند و او در آن کشورها به برپایی کلینیک های رایگان برای ساکنان محلی کمک کرده است.
او همچنین از هنر و خدمات مربوط به جوانان، و امور بین المللی از طریق مشارکت در سازمانی به نام The Links که متشکل از زنان متخصص آمریکایی آفریقایی تبار است، حمایت می کند.
دکتر آچونگ می گوید: “فکر می کنم ارزش والاتری در کار و ارائه علم پزشکی و بهترین و برترین دستاوردهای این علم به افرادی که قدرت مالی کافی برای مراجعه به “پزشکان خوب” را ندارند، وجود دارد.”
“برای یک پزشک پول همه چیز نیست؛ بلکه این مهم است که من همه تلاش خود را برای حمایت از خانواده ام انجام دهم و همچنین دین خود را به جامعه ام ادا کنم.”
تعهدهای فراوان دکتر آچونگ مستلزم داشتن انرژی زیاد، مدیریت زمان، و بیشتر از همه تعهد شخصی است.
او هر روز ساعت ۵ صبح برای نیایش و مراقبه از خواب بیدار می شود و بعد فعالیت های متعدد خود را آغاز می کند.
یکی از شادمانی های بزرگ دکتر آچونگ خانواده اش است. او ضمن بزرگ کردن دو فرزندش، یعنی همه کار از به موقع بردن آنها به مدرسه و کمک در انجام تکالیف شب، نقش فعالی در برنامه های فوق العاده آن ها نیز دارد.
او می گوید: “کاری که در خانه انجام می دهم به اندازه همه کارهایی که من در بیمارستان می کنم، پرفشار، مهم، و از نظر جسمی توان فرسا است… پزشکان زندگی های پیچیده و پراسترسی دارند. و به عنوان مادری که دو کودک را بزرگ می کند، کار من واقعا شبیه شعبده بازی است.”
آچونگ اذعان می کند که پیدا کردن وقت برای رسیدگی به کارهای شخصی یک دغدغه دائمی برای بسیاری از پزشکان است.
او می گوید: ” پزشکان همیشه به اندازه ای که می خواهند وقت کافی برای خوش اندام نگه داشتن خود، برقراری تعادل در زندگی شان، و خوب غذا خوردن در اختیار ندارند. وقتی از همه طرف تحت فشار هستید، انجام این کار واقعا چالش انگیز است.”
او به شوخی و با بیان نارضایتی از وضع ظاهری خود، با اشاره به هنرپیشه های مجموعه های تلویزیونی که پزشکانی بسیار خوش اندام که در همه ساعات شبانه روز بی نقص هستند، می گوید: “بیشتر پزشکان این شکلی نیستند.”
آچونگ علاوه بر خدمات داوطلبانه، معمولا برای کارکنان بخش خدمات درمانی درباره موضوعات گوناگونی، از آگاهی فرهنگی گرفته تا چگونگی بهتر برآورده ساختن نیازهای جوامع محلی نیازمند، سخنرانی می کند.
او می گوید: “هنوز هم حرف های بسیار زیادی برای گفتن… در مورد مسائل مربوط به قومیت باقی است؛ زیرا موجب تغییر می شود. من بی تردید این موضوع را در رابطه با مراقبت های پزشکی در زمینه بهداشت زنان به چشم می بینم.”
.این باور، در کانون توجه او به سلامتی زنان هم در سطح محلی و هم در سطح جهانی قرار دارد
دکتر آچونگ می گوید: “اکثر اوقات زنان هستند که در مورد مسائل مربوط به بهداشت و سلامتی خانواده تصمیم می گیرند. آنها هستند که بچه ها را نزد پزشک می برند، و آنها هستند که از کودکان بیمار مراقبت می کنند، آنها هستند که از دکتر وقت ویزیت می گیرند، و آنها هستند که همه این کارها را پیش می برند.”
“حتی همکاران من، که خودشان مادر و پزشک هستند، با وجود آن همه به اصطلاح عناوین و تحصیلاتشان، هنوز هم آنها هستند که در بیشتر مواقع به بیماران و وضعیت خانه خود رسیدگی می کنند.”
کسانی که در زندگیشان با دکتر آچونگ برخورد داشته اند، خوش شانس هستند؛ چرا که او نسبت به رسیدگی به خانواده، جامعه محلی، و به طور کلی جهان به عنوان یک درمانگر جهانی واقعی، احساس وظیفه می کند.
این مقاله به همراه مقاله “فکر می کنید با تماشا کردن برنامه های تلویزیونی همه چیز را درباره آمریکایی ها می دانید؟ زود قضاوت نکنید!” منتشر شده است. این مقاله از “فرهنگ عامه در برابر آمریکای واقعی” برگرفته شده است که توسط اداره برنامه های اطلاعات بین المللی منتشر شده است.
نویسنده این مقاله میگان آ. وانگ، یک افسر امور خارجی در وزارت امور خارجه ایالات متحده است.