یک پناهنده ممکن است بدون داشتن خانه یا وسیله ای برای معیشت و یا حتی بدون آشنایی با زبان انگلیسی، وارد ایالات متحده شود. با این همه هر پناهنده، چه مرد و چه زن می تواند انتظار داشته باشد که ظرف چند ماه به مرحله خود کفایی برسد.
استیسی بلیک با آگاهی این حرف را ابراز می کند: “این که مردم به چنین کاری توفیق می یابند به راستی شایان توجه است.” او برای یکی از سازمان های تجدید اسکان که به این مردم جا به جا شده برای آغاز نهادن زندگی های جدید یاری می دهد کار می کند.
از نظر بلیک، کاری که سازمان های تجدید اسکان به طور روزانه انجام می دهند “بخشی از میراث ما است … کشور ما به این صورت بنیانگذاری شد.”
ایالات متحده از سال ۱۹۷۵ تا کنون نزدیک به ۳ میلیون پناهنده – بیش از مجموع کشورهای دیگر – را تجدید اسکان داده است، و در سالی که به سی سپتامبر ۲٠۱۶ ختم می شود نیز انتظار هشتاد و پنج هزار نفر بیشتر است.
انتخاب جامعه محلی مناسب
بلیک و همکارانش در سازمان تجدید اسکان او در همکاری با شبکه های محلی داوطلبان، پناهندگان تازه وارد را به بهترین جامعه محلی برای آنها راهنمایی می کنند. آنها می کوشند محلاتی را بیابند که در آنها افراد همزبان و هم فرهنگ پناهندگان مستقر شده اند و به مدارس مناسب، تسهیلات مراقبت از سالخوردگان، وسایل حمل و نقل قابل دسترسی و دیگر خدمات مجهز هستند.
بلیک و پناهندگان تازه وارد با همکاری شبکه های محلی و داوطلبان، معمولا به سرعت می توانند کار پیدا کنند. بلیک خاطر نشان می سازد که جوامع میزبان “بسیار خوب” با کارفرمایان محلی که “به این کارگران جدید” به منظور پرکردن مشاغل در هتل ها، رستوران ها و کارخانه های صنعتی متکی هستند در ارتباط هستند.
و این نخستین کار فقط یک سرآغاز است. بلیک می گوید، ” به عنوان یک پناهنده تجدید اسکان یافته، شما می توانید انگلیسی بیاموزید، موقعیت خود را بهبود بخشید، در کارتان ترفیع پیدا کنید … [یا]به مدرسه بازگردید.”
یا این که می توانید به جای دیگری بروید. تازه وارد ها مثل هر آمریکایی دیگری آزادند به جای دیگری درایالات متحده بروند. آنها می توانند بعد از پنج سال برای دریافت تابعیت تقاضا بدهند.
از نظر بلیک، یکی از پرپاداش ترین بخش کار او صحبت با صاحب خانه ها و کارفرمایان بالقوه ای است که با نیاکان مهاجر خود ارتباط برقرار می کنند. آنها از استقبال از تازه وارد ها بسیار خوشحال هستند.
وی گفت: “این براستی بهترین مشخصه آمریکا است. به عقیده من این هویت ما است و برای من یک امتیاز است که هر روز شاهد ایفای نقش این ویژگی هویت ما باشم.”
