پناهندگان اغلب هنگام اسکان مجدد در یک کشور جدید با چالش هایی روبرو می شوند، اما بسیاری می توانند بر این موانع غلبه کنند. در اینجا نمونه هایی قابل توجه از پناهندگان مشهور، و نه چندان مشهوری که در آمریکا اسکان گزیدند، به موفقیت دست یافتند، و در جوامع محلی خود و فراتر از آن تفاوت ایجاد کردند، ذکر شده است.
آلبرت انیشتن
انیشتن، یکی از بزرگترین مغزهای علمی جهان برای اکتشافاتش از جمله نظریه نسبیت، مورد تحسین و تمجید قرار گرفت. در سال ۱٩٢۱ انیشتن برنده جایزه نوبل فیزیک شد. در سال های دهه ۱٩۳۰ هنگامی که نازی ها در آلمان، کشور زادگاهش به قدرت رسیدند، انیشتن با یهودستیزی و آزار و اذیت روبرو شد و به آمریکا گریخت، و در دانشگاه پرینستون کرسی استادی کسب کرد. انیشتن قاطعانه در حمایت از یهودیان آلمان اعمال نفوذ کرد و تا زمان مرگش در ۱٩۵۵ در آمریکا ماند.
در ۱٩٧۵هنگامی که یونگ ۵ ساله بود خمرهای سرخ دولت کامبوج را سرنگون کردند. اونگ و خانواده اش مجبور به ترک خانه شان گشتند و پیاده عازم پنوم پن، پایتخت شدند. اونگ به عنوان یک کودک سرباز از سوی خمرهای سرخ آموزش داده شد اما او موفق شد با چند تن از بستگانش از کشور بگریزد و به اردوگاه پناهندگان در تایلند برود. اونگ بعدها در آمریکا اسکان مجدد یافت و پس از پایان کالج به یک نویسنده و فعال حقوق بشر در کامبوج تبدیل شد. اونگ سخنگوی ستاد آمریکا برای جهانی بدون مین های زمینی است.
گابریل بول دنگ (وسط) مایول گارانگ (راست) و کور گارانگ (چپ)
دنگ، مایول و گارانگ در ۱٩۸٧ طی دومین جنگ داخلی سودان (٢۰۰۵- ۱٩۸۳) مجبور به ترک خانه شان در جنوب سودان شدند. این سه جوان به عنوان “پسران گمشده” – بیش از ٢٧ هزار پسربچه اهل جنوب سودان که آواره شدند – به اردوگاه پناهندگانی در اتیوپی گریختند. آنان از آنجا به اردوگاهی در کنیا رفتند و در سال٢۰۰۱ وارد ایالات متحده شدند. این سه جوان به طور جداگانه پول جمع کرده اند تا بهداشت و آموزش بهتری را به روستاهای جنوب سودان بیاورند. در سال ٢۰۰٧ آنان به منظور نقش آفرینی در فیلمی مستند به نام بازسازی امید به سودان بازگشتند.
گلوریا استفان
گلوریا استفان در خردسالی همراه با خانواده اش در پی انقلاب کوبا از این کشور گریختند و در میامی اسکان مجدد یافتند. گلوریا با فروش بیش از ۱۰۰میلیون آلبوم در سراسر جهان به خواننده ای موفق تبدیل شد. او هفت جایزه گرامی را به خود اختصاص داده است و از او به عنوان “ملکه موسیقی پاپ لاتین” یاد می شود.
وایکلیف ژان
وایکلف ژان در نه سالگی با خانواده اش از هائیتی به آمریکا گریختند و سرانجام در نیوجرسی مستقر شدند. ژان عضو گروه فیوجیز (برگرفته از واژه انگلیسی “رفیوجیز” به معنی پناهنده) بود، گروه پُرطرفدار موسیقی هیپ هاپ که به شدت تحسین می شد. ژان از آن هنگام به تک نوازی می پردازد و مدافع پیشرفت در هائیتی است. او در مراسم اختتامیه مسابقات جام جهانی فوتبال ٢۰۱۴ در برزیل برنامه اجرا کرد.
روبرتو سوارز
سوارز در ۳۳ سالگی پس از به قدرت رسیدن فیدل کاسترو، کوبا زادگاه خود را ترک کرد و به آمریکا آمد. او در بخش محموله های پستی روزنامه میامی هرالد با کمترین دستمزد کار می کرد. او در کارش پیشرفت کرد تا این که سرانجام به ریاست میامی هرالد رسید و روزنامه اسپانیایی زبان اِل نوئیبو هرالد را تاسیس کرد. سوارز در جامعه هیسپانیک جنوب فلوریدا و همچنین در عرصه روزنامه نگاری جایگاه خاصی داشت.
آن “جوزف” کائو
کائو در سال ۱٩۶٧ در ویتنام متولد شد. پدرش، افسر ارتش ویتنام جنوبی بود و به دست سربازان ویتنام شمالی زندانی شد. در سال ۱٩٧۵ کائو و دو تن از افراد خانواده اش به آمریکا گریختند و در نیواورلئان ساکن شدند. کائو پس از کالج حامی پناهندگان شد و سرانجام مدرک حقوق گرفت. در سال ٢۰۰۸ او به عنوان نماینده لوئیزیانا در مجلس نمایندگان انتخاب شد و به نخستین نماینده ویتنامی تبار کنگره ایالات متحده تبدیل گشت.
مادلن کوربل آلبرایت
آلبرایت در جمهوری چک امروزی، متولد شد. او همراه با خانواده اش در سال ۱٩۴۸ هنگامی که کمونیست ها به قدرت رسیدند به آمریکا گریخت. خانواده او در دنور، کلرادو اسکان یافت. آلبرایت به کالج ولسلی رفت و وارد عالم سیاست شد. در سال ۱٩٩٧ آلبرایت نخستین وزیر امور خارجه زن و بلند پایه ترین زن در دولت آمریکا تا آن زمان شد. در سال ٢۰۱٢ پرزیدنت اوباما مدال آزادی ریاست جمهوری را به او اهدا کرد.
ایوان کوئیستا
در سال ۱٩۸۰، ایوان کوئیستا در هفت سالگی همراه با خانواده اش و ۱٢۵هزار نفر دیگر کوبا را به قصد میامی با کشتی ماریل ترک کرد. او به سمت دستیار دادستان در ناحیه میامی ـ داید فلوریدا دست یافت و هم اکنون به عنوان قاضی ناحیه میامی ـ داید خدمت می کند.
فیلیپ امیگوالی
امیگوالی که در نیجریه بزرگ شده است، به گروه قومی ایبو تعلق دارد. در سال ۱٩۶۶ جنگ داخلی بیافران بین دولت مرکزی نیجریه و مردمان ایبو در جنوب کشور در گرفت. امیگوالی در دوران جنگ، سه سال را در اردوگاه پناهندگان گذراند. او در سال ۱٩٧۴ وارد ایالات متحده شد و بعدها در رشته های ریاضیات؛ علوم کامپیوتر؛ مهندسی دریایی، ساحلی، و عمران فارغ التحصیل گشت. دستاوردهای امیگوالی در مهندسی کامپیوتر موجب شد در سال ۱٩۸٩ برنده جایزه معتبر گوردون بل در علوم کامپیوتر شود.
لی لو
لی که به خاطر نقشش در تظاهرات میدان تیان آن من در سال ۱٩۸٩، در سرتاسر چین تحت پیگرد بود، پکن را به قصد هنگ کنگ ترک کرد، رهسپار فرانسه شد و نهایتا به ایالات متحده راه یافت. در آنجا در دانشگاه کلمبیا، در نیویورک ثبت نام کرد. در سال ۱٩٩۶ لی نخستین فرد در تاریخ دانشکده بود که در یک روز با سه مدرک جداگانه فارغ التحصیل شد. او هم زمان مدرک کارشناسی، حقوق و بازرگانی خود را کسب کرد و به بانکدار و سرمایه گذار موفقی تبدیل شد و همچنان برای حقوق بشر در چین فعالیت می کند.
