پاتریشیا “پَتی” آن مورتون با پشتکار و قدرت خود به نام دیپلماسی، سقف شیشه ای را برای زنان در وزارت امور خارجه ایالات متحده شکست.
مورتون اولین زنی بود که در سال ۱۹۷۲ به عنوان مأمور امنیتی وزارت امور خارجه شروع به کار کرد، سمتی که اکنون به عنوان مأمور ویژه سرویس امنیت دیپلماتیک شناخته می شود. اما همکارانش او را به دلیل مهارتش در هدفگیری عالی و دقیق با اسلحه دستی مگنوم ۳۵۷ که در طول مأموریت در کیف دستی خود نگه می داشت، او را”Pistol Packin’ Patti” می نامیدند.
او سال ها بعد گفت: “وقتی به این فکر می کنم که اولین مأمور زن امنیتی بودم، چیزی که به ذهنم می رسد این است که وظیه ام را به بهترین نحو ممکن انجام دادم، و امیدوارم که راه را برای سایر زنان هموار کرده و کار را برای آنها آسان تر کرده باشم.”
مورتون در ۱۹۶۵ در خدمات خارجه ایالات متحده پذیرفته شد. اولین زنی که وارد خدمات خارجی شد تنها چهار دهه قبل از او شروع به کار کرده بود و مورتون هنوز میان یک گروهی عمدتاً متشکل از مردها خدمت می کرد.
مورتون در ۱۹۷۴ به سفارت آمریکا در سایگون اعزام شد و به نخستین مأمور زن امنیتی منطقه ای تبدیل گشت. او نظارت بر تفنگداران دریایی که از ساختمان سفارت محافظت می کردند را بر عهده داشت، و راهنمایی را برای تخلیه سفارت در مواقع اضطراری تدوین کرد.
این راهنما یک سال بعد، هنگام سقوط سایگون در آوریل ۱۹۷۵ جان کارمندان سفارت را نجات داد.
یک افسر ارشد مرد معتقد بود که وضعیت برای یک زن خیلی خطرناک است و چند هفته پیش از تخلیه سفارت به مورتون دستور داد آن مکان را ترک کند. مورتون دلیل او را نپذیرفت و مقاومت کرد، بنابراین آن افسر از افسر پزشکی خواست که به او دستور دهد سفارت را ترک کند. مورتون باری دیگر ایستادگی کرد و خواستار یک معاینه بالینی شد و اصرار ورزید که نتایج آن کتباً به دستور به او برای ترک سفارت ضمیمه شود.
مورتون گفت: “من خواستار این معاینه بالینی شدم زیرا نمی خواستم زنان از آن پس برای همیشه مجبور به شنیدن این حرف باشند که ببینید زنان نمی توانند شرایط بحرانی و اضطراری را تحمل کنند .”
با وجود مخالفتش، مورتون مجبور شد سایگون را ترک گوید. وسایلش هرگز از سفارت به او بازگردانده نشدند.
مورتون تا زمان بازنشستگی در ۱۹۹۴ به خدمت در خدمات خارجی ادامه داد. او پیش از بازگشت و اقامت گزیدن در واشنگتن در سراسر دنیا سفر کرد و در نپال و هلند اشتغال داشت.
سفیر دانیل ب. اسمیث، مدیر مؤسسه خدمات خارجی در مراسم قهرمانان دیپلماسی آمریکا که در ۲۸ ژوئیه ۲۰۲۰ برای بزرگداشت مورتون و دیگر دیپلمات ها به طور مجازی برگزار شد گفت: “چیزی که درباره پَتی استثنائی بود، آینده نگری او بود- او به تعلیم دیگران، منابع برای دیگران، و کمک به دیگران برای یادگیری از تجربیات او فکر می کرد.”
“او واقعاً یک پیشگام بود.”
