دولت ایالات متحده با محافظت از تالاب ها، خلوص طبیعی آب را حفظ یا بازیابی کرده، وقوع سیل ها را کنترل، و از زیستگاه پرندگان، ماهی ها و سایر حیوانات و همچنین سایر تنوع زیستی حیاتی محافظت می کند.
به گفته جیمز سالزمن، استاد حقوق محیط زیست که با دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس و سانتا باربارا مشارکت دارد، “توسعه کنترل نشده و بحران اقلیمی تالاب ها را در معرض خطر قرار داده اند.”
حفاظت از تالاب ها – از جمله باتلاق ها، مرداب ها، پوداب ها، و مانداب ها برای یک جهان در حال تغییر و تحول اساسی است.
سالزمن می گوید: “وقتی مستعمره نشینان اولیه [به ایالات متحده] آمدند، فکر می کردند کارشان احیا و بهسازی زمین برای کشاورزی یا ساخت و ساز بود، که اغلب به تخلیه تالاب‌ها منجر می شد. تا اوایل سال های دهه ۱۹۷۰ هیچ قانونی برای حفاظت از تالاب ها وجود نداشت، زیرا مردم ارزشی برای تالاب ها قائل نداشتند و آنها را بی استفاده و فقط مکانی برای تولید مثل پشه ها می دانستند.
یک تغییر قابل توجه
تصویب قانون آب پاک در سال ۱۹۷۲ تغییر قابل توجهی ایجاد کرد. این قانون جدید با تعیین استانداردهای کیفی برای آب های سطحی و تخلیه آلاینده ها، خشک کردن عمدی تالاب ها را دشوارتر کرد. در ۱۹۸۹، رئیس جمهوری وقت جورج اچ دبلیو بوش کمپین “بدون ضرر خالص” را برای حفاظت از تالاب ها راه اندازی کرد. سالزمن می گوید که سیاست فدرال از آن زمان تاکنون جایگزینی هر تالاب آسیب دیده با تالاب‌هایی به همان اندازه یا بزرگتر با عملکرد و ارزش مشابه بوده است.
سالزمن می گوید: “تفکر ما در مورد تالاب‌ها تحول یافته است. تالاب ها از چیزهایی که اساساً باید از آنها اجتناب کرد و از بین برد به ویژگی های ارزشمند مناظر طبیعی که به صراحت تحت حفاظت قانون قرار دارند، تبدیل شده اند. این یک تغییر قابل توجه است.”
امروزه، ایالات متحده میلیون ها دلار برای طرح های حفاظت از تالاب ها در داخل و خارج از کشور هزینه می کند.
به دست آوردن نتایج واقعی
در پرو، آژانس توسعه بین المللی ایالات متحده (USAID) در طرح بازسازی تالاب کارامپوما که آب را در فصل بارانی در خود جای می دهد و در دوران خشکی آن را به تدریج به نهرها و دریاچه های مرجانی مجاور جاری می کند، کمک های فنی ارائه می دهد. این کار کسری (در دوره خشکی) و مازاد (در فصل بارانی) آب رودخانه های پرو را که به دلیل تغییرات اقلیمی و فعالیت های انسانی رو به وخامت رفته است، بهبود می بخشد.
آژانس توسعه بین المللی ایالات متحده با شرکت آب منطقه ای در حداقل ۲۲ طرح مشابه برای بازیابی منابع آب برای شهرهای سراسر پرو و جلوگیری از کمبود آب برای میلیون ها پرویی همکاری می کند.
در مکزیک، خدمات شیلات و حیات وحش ایالات متحده با همکاری دولت مکزیک، از تصاویر هوایی برای نقشه برداری از ۱۴۲ تالاب تحت کنوانسیون رامسر- یک پیمان بین المللی برای حفاظت از تالاب ها و استفاده خردمندانه از آنها استفاده می کند.
داده های جمع‌آوری شده در این طرح که تا سال ۲۰۲۴ ادامه خواهد داشت، به مکزیک کمک خواهد کرد تا وضعیت این تالاب ها را به دیگر اعضای کنوانسیون رامسر گزارش دهد.
خدمات شیلات و حیات وحش ایالات متحده یک طرح نقشه برداری دیگری را در آلاسکا برای به روز رسانی داده های عمومی مربوط به تالاب های این ایالت را در دست انجام دارد. این طرح که قرار است پنج سال طول بکشد، به آژانس های فدرال، ایالتی و قبیله ای در برنامه ریزی کاربری زمین کمک خواهد کرد.
جاناتان فینی، مدیر شعبه فهرست گیری تالاب های ملی می گوید: “برای ما حفاظت از تالاب‌ها جهت کاهش اثرات تغییرات اقلیمی بسیار مهم است و به صراحت باید بگویم که بسیار ارزان تر از ساختن موانع فیزیکی است.”
او می‌گوید: “تالاب‌ها با ذخیره سازی آب، از وقوع سیل جلوگیری می کنند و اثرات ناشی از موج های طوفان در امتداد سواحل را کاهش می دهند.”