اگر شما بخواهید برای درخواست پذیرش از یک دانشگاه و یا از یک دانشکده کارشناسی ارشد، برای دریافت کمک هزینه تحصیلی که به مسیر شغلی تان کمک خواهد کرد رساله ای بنویسید، هدف یکیست: به تصمیم گیرندگان نشان دهید که باید شما را انتخاب کنند.
بر نتایج تأکید کنید
پتی بیچ، مربی اجرایی که در مدیریت گروه “رهبری هوشمندانه” مشارکت دارد گفت،”گاه ما روی کارهایی که انجام داده ایم تمرکزمی کنیم” – ابتکار یا کاری که به آن دست زده ایم – “ولی درباره نتیجه ای که از آن حاصل شده حرفی نمی زنیم.” شما با شرح نتایج ملموسی که از کار قبلی تان به دست آوردید، می توانید بر آنچه که بیچ عامل “خوب که چی؟” می نامد و تصمیم گیرندگان را دچار تردید می کند که آیا کار شما ارزش قابل سنجشی داشته است یا نه، فائق آیید.
سه چیز را به یاد داشته باشید
بیچ پیشنهاد می کند که پیش ازنوشتن رساله به سه چیز فکر کنید: در چه چیزی مهارت دارید (استعدادهای طبیعی و پرورش یافته شما کدامند)، به چه چیزی سخت علاقه مند هستید (حوزه ای که شما استعدادتان را به سوی آن هدایت می کنید) و این که چیزی که برایش درخواست می دهید چگونه به پیشبرد هدف های شما کمک می کند. “اگر شما بتوانید به طور مؤثر این سه چیز را منتقل کنید، خودتان را در بهترین موقعیت برای انتخاب شدن قرار می دهید.”
به اندازه کافی ولی نه خیلی زیاد
شان اَبوت، رئیس بخش پذیرش دانشگاه نیویورک، به اندازه کافی رساله پذیرش دیده است که بداند هنگامی که شما بخواهید ارزش خود را به یک شورای پذیرش نشان دهید چه چیزی کارساز است. او پیشنهاد می کند که اطلاعات مربوط به خودتان را به یک صفحه محدود کنید. “کارکنان بخش پذیرش اگر نه هزاران، صدها درخواست را می خوانند. یک صفحه کافی است. ما باید بتوانیم سریع بخوانیم، و شما می خواهید توجه ما را جلب کنید. یک صفحه کافی است.”
پیش از آنکه چیزی را به اشتراک بگذارید فکر کنید
اَبوت همچنین به این که شما در رساله شخصی خود باید روی کدام بخش از نظراتتان درباره جهان تأکید بگذارید فکر کرده است. اَبوت توصیه می کند: “از سه موضوع تابو اجتناب کنید: سیاست، مذهب و مسائل جنسی. ما واقعا میلی به خواندن چیزی راجع به دوست پسر یا دوست دختر شما نداریم. “ممکن است تابوهای دیگری هم وجود داشته باشند که شما باید در تقاضانامه های دیگر از آنها احتراز کنید. بنابراین پیش از آنکه قلم روی کاغذ بگذارید درباره موضوعاتی که مطرح می کنید خوب فکر کنید.
