زنان در سراسر کنیا سالیان سال از طریق ساخت زیورآلات کسب درآمد کرده اند. اما بازار جهانی پیچیده است: دسترسی به این بازار غالبا به وسیله واسطه ها کنترل می شود و همین امر، توان بالقوه کسب درآمد توسط این صنعتگران را محدود کرده است.
در سال ٢٠۱۱ ،کاترین ماهوگو، یک کارآفرین کنیایی، با خود اندیشید که فناوری ممکن است بتواند به حل این مشکل کمک کند، پس دست به کار شد تا درستی این فکر را به اثبات رساند.
ماهوگو، که دارای مدرک کارشناسی در رشته علوم کامپیوتر است، با دو کارآفرین اهل ایالات متحده به نام های الا پینوویچ و گواندولین فلوید همراه شد تا یک پایگاه بازرگانی الکترونیکی به نام “سوکو” (Soko) راه اندازی کند؛ سوکو فضایی است که صنعتگران می توانند با استفاده از تلفن های همراه ساده، زیورآلات خود را به مشتریان در سراسر جهان بفروشند.
ماهوگو درباره سوکو گفت: “این یک نام تجاری است که به شکل دادن به یک جهان بهتر کمک می کند.” وی با این توصیف، شمه ای از درک بالای بازاریابی خود را نیز آشکار ساخت.
ماهوگو گفت، پایگاه سوکو از الگوهای سنتی کسب و کار تبعیت نمی کند و دسترسی به بازار جهانی را از همان آغاز زنجیره عرضه به زنان ارائه می دهد. این سازندگان زیورآلات هیچ نیازی به کامپیوتر، دسترسی به اینترنت، و حتی داشتن یک حساب بانکی ندارند؛ بلکه تنها یک تلفن همراه ارتباط لازم را در اختیار آنها قرار می دهد.
این صنعتگران برای بارگذاری تصاویر کالاهای خود در بستر نرم افزاری بازرگانی الکترونیکی سوکو در این شرکت نام نویسی می کنند. هر زمان که یک مشتری کالایی را خریداری می کند، سوکو قاصدی را برای دریافت محصول و ارسال آن به خریدار می فرستد.
محبوبیت شیوه کار ماهوگو اکنون به اثبات رسیده است. در سال ٢٠۱۴ بیش از هزار صنعتگر نام نویسی کردند. آنها ۴٢ هزار کالا را به مصرف کنندگان در ۳٠ کشور جهان فرستادند. افزوده بر این، متوسط درآمد خانواده های آنها به میزان ۴٠٠ درصد افزایش یافت.
در حالی که اعداد و ارقام بیانگر محبوبیت این شرکت نزد صنعتگران است، ماهوگو گفت که او در جریان به راه انداختن این شرکت با چالش هایی واقعی رو به رو بوده است. چالش هایی که او در مورد آنها صحبت کرد و همچنین راه حل هایی که تیم سوکو برای غلبه بر این چالش ها به کار بسته است از این قرارند:
زیرساخت های نارکارآمد: ماهوگو گفت: “ما برای جبران فقدان زیرساخت [ترابری] در اینجا [در کنیا] و نیز برای غلبه بر مشکل نشانی های غیرکامل، در داخل شرکت یک شبکه تدارکاتی داریم.”
خدمات غیر قابل اطمینان: قطع برق و اینترنت هماهنگی را دشوار می کند، به ویژه از این جهت که بسیاری از این صنعتگران در مناطق روستایی با برق و ارتباط کمتر، زندگی می کنند. برای جبران این کمبود سوکو ابزارهای عملیاتی انعطاف پذیری را برای یک الگوی آنلاین درست کرده است. ماهوگو گفت: “ما قادر بوده ایم [این ابزارها را] از طریق یک شبکه اجتماعی بیرون از اینترنت مورد استفاده قرار دهیم. وجود این ابزارها به این معنا است که سوکو می تواند حتی در صورت قطع برق به کار خود بپردازد.”
کندی پذیرش فناوری: ماهوگو گفت: “فرهنگ بازرگانی الکترونیکی در آفریقا هنوز به اندازه کشورهای توسعه یافته شکوفا نشده است.” سوکو “فقط به منظور غلبه بر مشکل بی اعتمادی به پرداخت های اینترنتی” پول موبایل را می پذیرد. این شرکت همچنین اختلافات را از طریق رسانه های اجتماعی حل می کند. این روش ها یک تجربه مثبت را به مشتریان ارائه می کنند.
سوکو امیدوار است که بستر نرم افزاری خود را گسترش داده و صنعتگران دیگر کشورهای آفریقایی را نیز زیر پوشش ببرد. ماهوگو گفت که برای تشخیص این که آیا یک کشور بازار پایداری برای این پایگاه بازرگانی الکترونیکی محسوب می شود یا نه، چندین شاخص کلیدی وجود دارند. این شاخص ها عبارتند از وجود پول موبایل، میزان پذیرش فناوری نوین، قابل اعتماد بودن خدمات حمل و نقل، کیفیت زیرساخت های موجود، و سیاست های دولت در قبال کارآفرینان.
ماهوگو گفت: “قابلیت اتصال به اینترنت در حال متحول ساختن چگونگی کار کسب و کارها در آفریقا است.” کارآفرینان برای موفق شدن باید “در جهت موج تغییر و نوآوری حرکت کنند، و نه بر خلاف آن.”
در ماه ژوئیه سال جاری، کنیا میزبانی ششمین همایش جهانی کارآفرینی (GES) را که کارآفرینان، رهبران کسب و کار، مربیان و مقامات دولتی را گردهم می آورد، بر عهده خواهد داشت. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره این همایش، و تعهد دولت ایالات متحده به کارآفرینی جهانی از تارنمای ٢٠۱۵ GES دیدن کنید.
