مجلس نمایندگان ایالات متحده در سال ۲۰۰۵ رسماً ماه ژوئن را برای بزرگداشت تاریخ، فرهنگ، و مشارکت های گسترده کارائیبی ها به جامعه آمریکا، به عنوان ماه میراث آمریکایی های کارائیب تعیین کرد.
برخی از بزرگترین دستاوردهای ایالات متحده در عرصه آموزش، ادبیات، حقوق دگرباشان جنسی، بهداشت عمومی و علم به پاس آمریکایی های کارائیبی امکان پذیر گشته اند.
برای بزرگداشت ماه میراث آمریکایی کارائیبی،ShareAmerica پنج نفر از آمریکایی های کارائیبی را که به شکل دادن به ایالات متحده کمک کرده اند، برجسته می سازد.
میگل کاردونا
میگل کاردونا در حال حاضر در سمت وزیر آموزش و پرورش در دولت بایدن خدمت می کند. کاردونا با پدر و مادر اهل پورتوریکو در کنکتیکت متولد شد، و در دوران کودکی در مهدکودک برای یادگیری زبان انگلیسی با مشکل مواجه بود. کاردونا با اتکا بر این تجربه، پایان نامه دکترای خود در رشته آموزش را در مورد تفاوت ها در یادگیری بین دانش آموزان انگلیسی زبان و همکلاسی هایشان که انگلیسی را به عنوان زبان دوم می آموزند، نوشت.
کاردونا قبل از اینکه به دوازدهمین وزیر آموزش تبدیل شود، به عنوان کمیسر آموزش کنکتیکت این ایالت را در طول همه گیری کووید-۱۹ رهبری کرد. تحت رهبری کاردونا، کنکتیکت برای اطمینان از دسترسی عادلانه به آموزش، اولین ایالتی بود که وسایل یادگیری در خانه را برای همه دانش آموزان فراهم کرد.
دکتر آنتونیا نوولو
دکتر آنتونیا نوولو در ۱۹۹۰ با تبدیل شدن به اولین زن هیسپانیک تبار که به سمت جراح کل ایالات متحده دست یافت، تاریخ ساز شد. نوولو که در دوران کودکی در پورتوریکو از یک بیماری جدی رنج می‌برد، ابتدا به عنوان پزشک اطفال و سپس به عنوان کارشناس بهداشت عمومی، بخش عمده‌ای از حرفه‌اش را به حمایت از کودکان بیمار اختصاص داد. به عنوان جراح کل ایالات متحده تحت ریاست جمهوری جورج اچ دبلیو. بوش، او مدافع سرسخت زنان، کودکان و اقلیت ها بود و از اولین کسانی بود که به افزایش آگاهی زنان در مورد ایدز پرداخت.
نوولو هنوز هم یک مدافع فعال بهداشت عمومی است. او پس از طوفان ماریا همراه یک مأموریت امدادرسانی دولت سفر کرد و اخیراً واکسن های کووید-۱۹ را تجویز و واکسیناسیون ضد این بیماری را ترویج کرد.
جولیا آلوارز
جولیا آلوارز نویسنده، شاعر و مقاله نویس مشهوری است که آثارش از هویت دومینیکن تبارش سرچشمه می گیرد. او در کودکی همراه خانواده‌اش جمهوری دومینیکن را ترک کرد به ایالات متحده آمد و بسیاری از آثار او به اکتشاف تجربه مهاجران در آمریکا می‌پردازد. او هم برای کودکان و هم برای بزرگسالان داستان نوشته است و بیشتر به خاطر اولین رمانش با عنوان چگونه دختران گارسیا لهجه شان را از دست دادند، شناخته می‌شود.
در ۲۰۱۴، پرزیدنت باراک اوباما مدال ملی هنر را که بالاترین افتخار دولت ایالات متحده برای هنرمندان است، به آلوارز اعطا کرد.
سیلویا ریورا
سیلویا ریورا مدت‌ها قبل از اینکه جنبش‌های آزادی‌خواهانه در ایالات متحده مبارزه برای حقوق تراجنسیتی ها را آغاز کنند، به عنوان یک زن ترنس برای برابری مبارزه می کرد. ریورا که با پدری اهل پورتوریکو و مادری اهل ونزوئلا به دنیا آمد، در کودکی یتیم شد و نزد مادربزرگ ونزوئلایی اش بزرگ شد. ریورا به دلیل هویت جنسی خود با تبعیض مادربزرگ و جامعه مواجه شد، و در سن ۱۱ سالگی خانه را ترک کرد و توسط جامعه درگ کوئین ها در نیویورک سیتی پذیرفته شد.
ریورا در نوجوانی به یکی از اعضای فعال جنبش آزادی همجنسگرایان تبدیل گشت و در شورش های استون وال شرکت داشت. او به همراه دوست صمیمی و درگ کوئین، مارشا پی. جانسون، “جبهه آزادی جنسیتی” (STAR)، گروهی برای همجنسگرایان و افراد با جنسیت نامنطبق را بنیان نهاد. امروزه از ریورا به عنوان یکی از رهبران جنبش حقوق تراجنسیتی ها تجلیل می شود.
کامیل واردروپ آلین
کامیل واردروپ آلین که در پورت آو اسپین، پایتخت ترینیداد و توباگو به دنیا آمد، در ۱۷ سالگی به ایالات متحده مهاجرت کرد و مدرک لیسانس و فوق لیسانس خود را در رشته مهندسی مکانیک کسب کرد. آلین یکی از تنها دو نفری بود که در برنامه کارشناسی ارشد توسط ناسا استخدام شد، و به یکی از اولین زنان رنگین پوست در سمت رهبری این سازمان تبدیل گشت. از آن زمان، آلین رهبری برنامه سفرهای تجاری به ماه ناسا را بر عهده دارد و در حال حاضر بر پایداری پروازهای تجاری به فضای ناسا نظارت دارد.
آلین در طول زندگی حرفه ای خود جوایز متعددی دریافت کرده است. ترینیداد و توباگو او را یکی از نمادهای کارائیب در عرصه علم و فناوری نامیده است. آلین با استفاده از شهرت خود برای الهام بخشیدن به زنان جوان، در ۲۰۰۷ بنیاد درخشانترین ستاره ها را که به آموزش ریاضیات و علوم دختران اختصاص دارد، تأسیس کرد.
این مقاله توسط نویسنده مستقل مگان فوشا نوشته شده است.
