جونتینث که در نوزدهم ژوئن برگزار می شود، یک روز تعطیل است که هر سال به مناسبت مشارکت سیاهپوستان و مقاومت آنها علیرغم تاریخ بردگی و مبارزه علیه نژادپرستی سیستمی در ایالات متحده گرامی داشته می شود.
به گفته مورخ هنری لوئیس گیتس جونیور، ” جونتینث فرصتی برای تأمل در مورد گذشته و تفکر درباره آینده است. ]و این پرسش را مطرح می کند[ که چگونه می توانیم از آنهاییکه قبل از ما مبارزه کردند و بر موانع باورنکردنی غلبه یافتند تا ما بتوانیم امروز، هرچند با نقص و نا رضایتبخشی اینچنین زندگی کنیم، تمجید به عمل آوریم؟”
چرا نوزدهم ژوئن؟
پرزیدنت آبراهام لینکلن در ۲۲ سپتامبر ۱۸۶۲ اعلامیه آزادی را برای آزادی بردگان صادر کرد.
اما تگزاس که یکی از ایالت های مؤتلفه در جنگ داخلی ایالات متحده بود، اعلامیه آزادی لینکلن را تا مدت ها نادیده گرفته بود. بنابراین گوردون گرنجر، سرلشکر ارتش با دو هزار سرباز فدرال در ژوئن آن سال به بندر گالوستون، تگزاس رفتند و در ۱۹ ژوئن ۱۸۶۵ مردم تگزاس را از آزادی بردگان مطلع ساختند.
بردگان سابق در خیابان های گالوستون به جشن و سرور پرداختند.
فرمان گرینجر فوراً در زندگی بردگان سابق تگزاس تغییری ایجاد نکرد. گیتس به ShareAmerica گفت: “برده داران تا آنجایی که توانستند از اعلام خبر خودداری کردند، و بسیاری از آنها سعی کردند برده های خود را برای یک فصل برداشت دیگر نگه دارند.” نمایندگان دفتر فریدمن، یک آژانس فدرال که برای کمک به میلیون ها آمریکایی آفریقایی تبار که پس از پایان جنگ داخلی از بردگی رهایی یافته بودند، تأسیس شده بود در سپتامبر آن سال، یعنی چندین ماه پس از فرمان گرینجر به تگزاس رسیدند.
در حالیکه این روز تعطیل توسط آمریکایی ها بهتر و بیشتر شناخته می شود، برخی در مورد معنای آن احساس تعارض می کنند. پی آر لاکهارت در وب سایت خبری واکس می نویسد: “از بسیاری جهات، جونتینث نشان می دهد که چگونه آزادی و عدالت در ایالات متحده همیشه برای سیاه پوستان به تأخیر افتاده است.”
گیتس گفت در تگزاس، روزها و هفته ها پس از اعلام فرمان گرینجر، “برده های سابق که مزارع و کشتزارها را سر خود ترک کردند، اغلب به خاطر این تخطی ظاهری با مجازات های خشونت آمیز، ازجمله قتل روبرو شدند. این انتقام جویی وحشیانه نشان دهنده این بود که سفیدپوستان تگزاس نمی خواستند آزادی سیاهپوستان را بپذیرند، و زمینه را برای سرکوب بیشتر آماده کرد.”
با وجود مواجهه با موانع و خشونت در تگزاس، افراد تازه آزاد شده نوزدهم ژوئن را به یک سنت سالانه و نشان پیروزی علیه نا عدالتی تبدیل کردند.
سنت گرامیداشت جونتینث در ۱۸۶۶ در تگزاس شروع شد. گیتس گفت: “در آغاز، هدف گردهم آوردن مجدد خانواده هایی بود که از یکدیگر گسسته بودند. ولی پس از آن و اکنون، نوزدهم ژوئن به یک سالروز مهم برای تأمل سیاهپوستان تبدیل شده است.”
بیش از یک قرن بعد در سال ۱۹۸۰ بود که تگزاس جونتینث را به عنوان یک روز تعطیل در ایالت به رسمیت شناخت. سه ایالت در سال های دهه ۱۹۹۰ همین کار را کردند. اما در سال های اخیر، ۴۵ ایالت دیگر قانونی را برای به رسمیت شناختن جونتینث به تصویب رسانده اند. (فرماندار هاوایی امروز لایحه ایالت خود را امضا خواهد كرد.) فقط یك ایالت، داكوتای جنوبی است که ۱۹ ژوئن را به عنوان یک روز تعطیل یا روزی برای ادای احترام به رسمیت نشناخته است.
در ۱۵ ژوئن، مجلس سنای ایالات متحده قانونی را به تصویب رساند که در صورت تصویب مجلس نمایندگان، جونتینث به یک تعطیلی فدرال تبدیل خواهد شد.
نظرسنجی ها نشان می دهند که دو سوم آمریکایی ها با به رسمیت شناختن جونتینث به عنوان یک تعطیلی موافق هستند. مایک اسنایدر از روزنامه USA Today، در گزارشی درباره نظر آمریکایی ها در اینباره می نویسد: “فرسودگی ملی مشترک ناشی از نابرابری به درجه تب رسیده است و بزرگداشت فزاینده جونتینث این امر را بازتاب می کند.” چندین شرکت بزرگ آمریکایی (از جمله جی سی پنی، نایکی، تارگت، توئیتر، و اوبر) نوزدهم ژوئن را به یک روز تعطیل برای شرکت های خود تبدیل کرده اند.
تکامل یک روز تعطیل
وقتی افراد آزاد شده در هیوستون برای جشن و گرامیداشت نخستین جونتینث در ١۸۶۶ آماده می شدند، به سرعت با قوانین تفکیک نژادی شهر که از گردهمایی آنها در پارک های عمومی ممانعت می کردند، مواجه شدند. ولی تا سال های دهه ١۸٧۰ توانستند با جمع آوری ۸۰۰ دلار ۴ هکتار زمین بخرند و آن را پارک آزادی نامیدند.
به گفته کلی ناویز، مورخ در موزه ملی تاریخ و فرهنگ آمریکایی های آفریقایی تبار اسمیتسونین، این فضا تنها پارک آزاد برای سیاهپوستان در هیوستون در طول دوران جداسازی نژادی بود.
در ۲۰۰۷، شورای شهر هیوستون این پارک را به عنوان یک مکان تاریخی شناسایی کرد. و اخیراً، پارک آزادی که هنوز جونتینث و سایر مناسبت ها در آن گرامی داشته می شوند، در فهرست اماکن تاریخی و فرهنگی طرح راه بردگان یونسکو قرار گرفت و بر نقش آن در نور افکندن بر تأثیرات برده داری تاکید شد.
جشن های جونتینث امسال با توجه به اعتراضات اخیر علیه بی عدالتی نژادی و نگرانی ها در مورد تأثیرات سنگینی که همه گیری کووید-۱۹ بر آمریکایی های آفریقایی تبار داشته است، احتمالاً جمعیت زیادی را به خود جلب خواهند کرد.
هیوستون نمایشگاه های هنری، کنسرت ها، یک جشنواره فرهنگی پان آفریقایی، مسابقات آشپزی، یک نمایش کمدی، گردهمایی برای تشویق کارآفرینان سیاهپوست و یک مراسم شام را میزبانی خواهد کرد.
آتلانتا یک رژه، جشنواره موسیقی، تحقیقات برای ترسیم شجره نامه، آتش بازی و برنامه های دیگری را برگزار خواهد کرد.
فینیکس برای برجسته ساختن کامیون های غذای سیار و شراب خانه های محلی متعلق به سیاهپوستان، یک جشنواره شراب برگزار خواهد کرد. واشنگتن و شیکاگو برنامه هایی را برای به نمایش گذاشتن مواد غذایی، موسیقی زنده، شعر و بازی برگزار خواهند کرد.
خانواده خود ناویز جونتینث را برای بیش از ۵۰ سال جشن گرفته اند. او گفت: “ما با اعضای دور و نزدیک خانواده و دوستانمان دور هم جمع می شویم تا بر معنای آزادی تأمل كنیم و غلبه مداوم آمریکایی های آفریقایی تبار را بر بسیاری از موانع جشن بگیریم.”
گیتس گفت: ” جونتینث یکی از بهترین نمونه های این است که یک جنبش مردمی چگونه می تواند سرنوشت و تاریخ خود را قلم بزند و از آن برای پیشبرد اهداف مفید استفاده کند. از پایان برده داری تاکنون چقدر پیشرفت کرده ایم و چقدر از پیشرفت بازمانده ایم؟ چگونه می توانیم اهمیت تاریخ را به فرزندان و نوه هایمان انتقال دهیم؟”
رد. واشنگتن و شیکاگو برنامه هایی را برای به نمایش گذاشتن مواد غذایی، موسیقی زنده، شعر و بازی برگزار خواهند کرد.
نسخه ای از این مقاله قبلاً در ۱۸ ژوئن ۲۰۲۰ منتشر شده بود.
