گازهای گلخانه ای را نمی توان با آرزو کردن از بین برد، باید با برنامه دست به اقدام زد. به همین دلیل است که شمار بسیاری از کشورها برای کاستن از انتشارات دی اکسیدکربن و دیگر گازهای زیانبار برنامه هایی را به همایش سران کشورهای عضو ٢١ COP در چارچوب سازمان ملل پیرامون تغییرات آب و هوا که قرار است در ماه دسامبر در پاریس برگزار شود ارائه می کنند.
این برنامه ها که از آنها به عنوان مشارکت های قاطعانه ملی (INDCs) یاد می شود تعهدات علنی کشورها برای برداشتن گام هایی در جهت ایجاد آینده ای سالم تر برای همه هستند. INDCs با علل قابل کنترل گرمایش جهانی و تغییرات آب و هوا و به ویژه انتشار آلاینده ها از خودروهای موتوری، کارخانه ها و دیگر منابع ساخته شده توسط انسان در هوا، راه های آبی و زمین به مقابله بر می خیزد.
بیش از ١٥٠ کشور برنامه های ملی خود را ارائه کرده اند که هشتاد و پنج درصد انتشار جهانی را شامل می شود. این تعهدات اقدامات گروه گسترده ای از کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه از هر قاره را شامل می شود. ایالات متحده متعهد شده است که انتشارات خود را تا سال ٢٠٣٠ در حد بیست و شش تا بیست و هشت درصد نسبت به سال ٢٠٠٥ کاهش دهد. برزیل متعهد شده است که انتشارات خود را تا سال ٢٠٢٥ به میزان ٣٧ در صد نسبت به سطح سال ٢٠٠٥ کاهش دهد. برنامه آن کشور این است که منابع تجدید پذیر بیشتری ارائه دهد و از جنگل زدایی جلوگیری کند. برنامه ای که هند در نظر دارد برای تحقق این منظور اجرا کند افزایش تولید برق با استفاده از سوخت غیر فسیلی و افزایش درخت ها و پوشش جنگلی به میزان چهل درصد تا سال ٢٠٣٠ است. اتیوپی در نظر دارد از انتشارات خود به میزان ٦٤ درصد تا سال ٢٠٣٠ بکاهد. هدف چین جلوگیری از افزایش انتشارات دی اکسید کربن تا سال ٢٠٣٠ است و بیشترین تلاش را برای جلوگیری زودتر از این موضوع خواهد کرد.
از برنامه ریزی کشور خود برای این که چگونه نفس کشیدن را برای همه ما آسان تر کند، آگاه شوید. برنامه های کشورها را در صفحه انتشارات مشارکت های قاطعانه ملی در اتاق خبر اینترنتی برای کنوانسیون چارچوب سازمان ملل متحد در ارتباط با تغییرات آب و هوا بارگزاری شده اند.
