از ۱٧ دسامبر ٢٠۱۴، وقتی پرزیدنت اوباما به جهان اعلام کرد که ایالات متحده عادی سازی روابط خود را با کوبا، در جهت عکس سیاستی که از ۱٩۶۱ دنبال می شده، آغاز خواهد کرد، تا کنون پیشرفت هایی در این راستا حاصل شده است.
بنا به گفته دولت اوباما، سیاست ایالات متحده که برای ۵۴ سال کوبا را از آمریکا منزوی ساخته بود، در پدید آوردن یک کشور مرفه تر، آزادتر و دموکراتیک تر با شکست مواجه بود. تغییر این روند توسط اوباما افزایش ارتباطات انسانی و فعالیت های کارآفرینی بین دو کشور را به عنوان هدف دنبال می کند.
روبرتا جیکوبسون، دستیار وزیر امور خارجه در امور نیمکره غربی در ٢٢ مه گفت که آخرین دور گفتگوها میان دو کشور “بسیار ثمربخش” بوده است. او گفت که نسبت به برقراری مجدد مناسبات دیپلماتیک میان دو کشور خوش بین است.
جیکوبسون گفت: “ما با الهام از این فکر که تعامل و نه انزوا، کلید حرکت به سوی جلو است، در کار خود پافشاری خواهیم کرد. ما طی پنج ماه گذشته به پیشرفت های مهمی دست یافته ایم و به از سرگرفتن روابط و بازگشایی سفارت خانه ها بسیار نزدیکتریم.”
جیکوبسون افزود: “برداشتن گام های نخستین در فرایند عادی سازی به ما امکان می دهند تا منافع ایالات متحده را بهتر نمایندگی کنیم و تعامل با مردم کوبا را افزایش دهیم.”
در ۱۴ آوریل، پرزیدنت اوباما به کنگره آگاهی داد که در صدد حذف نام کوبا از فهرست کشورهای حامی تروریسم است و این تصمیم در ٢٩مه قوت اجرایی پیدا کرد.
برای این که جریان عادی سازی پیش برود، کنگره باید دو قانون را اصلاح کند یا ملغی سازد: قانون اصلاح تحریم های بازرگانی و پیشبرد صادرات، مصوب سال ٢٠٠٠ که مسافرت به قصد گردشگری را به کوبا محدود می سازد و قانون هلمز- برتون، مصوب ۱٩٩۶ که محاصره اقتصادی کوبا را که تا آن زمان بر اساس فرمان اجرایی انجام می گرفت به شکل قانونی مقرر ساخت.