ماه میراث ملی هیسپانیک در ایالات متحده از ۱۵ سپتامبر تا ۱۵ اکتبر برگزار می شود، و مشارکت ۶۱ میلیون آمریکایی هیسپانیک تبار (۱۸ درصد جمعیت ایالات متحده) را به جوامع محلی، کشور و جهان جشن می گیرد. در اینجا با پنج تن از آنها آشنا شوید:
اِلن اوچوآ (بالا) مهندس آموزش دیده دانشگاه استنفورد از کالیفرنیا در ۱۹۹۰ برای برنامه فضانوردی ناسا انتخاب شد و در سال ۱۹۹۱ به نخستین فضانورد زن هیسپانیک تبار جهان تبدیل شد. او نخستین زن هیسپانیک تباری است که در ۱۹۹۳ به عنوان یکی از اعضای خدمه فضاپیمای دیسکاوری به فضا سفر کرد. او در چهار پرواز فضایی شرکت داشته و تقریباً هزار ساعت را در مدار زمین سپری کرده است. اوچوآ از ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۸ به عنوان مدیر مرکز فضایی جانسون ناسا خدمت کرد. او اکنون معاون مدیر هیئت ملی علوم است و ریاست کمیته این هیئت را برای ارزیابی نامزدها برای دریافت مدال ملی فناوری و نوآوری بر عهده دارد.
ماریانو ریورا، متولد پاناما بازیکن سابق لیگ برتر بیسبال است که از ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۳، نوزده فصل برای تیم نیویورک یانکی بازی کرد. او بیشتر حرفه خود را به عنوان یک پیچر اضافه گذراند. او که ۱۳ بار به قهرمانی آل اِستار و ۵ بار به قهرمانی جهانی دست یافت، در اولین سال واجد شرایط بودن در ۲۰۱۹ به تالار مشاهیر بازیکنان بیسبال راه یافت. (او به اتفاق آرا توسط رأی دهندگان انتخاب شد.) او در ۲۰۱۹ مدال آزادی ریاست جمهوری، ارزشمندترین جایزه غیرنظامی در ایالات متحده را دریافت کرد. او اکنون بازنشسته است و وقت خود را صرف فعالیت های بشردوستانه می کند.
جولیا آلوارز، شاعر، داستان نویس و مقاله نویس در نیویورک متولد شد اما ده سال اول زندگی خود را در جمهوری دومنیکن گذراند. رمان های او چگونه دختران گارسیا لهجه خود را از دست دادند (۱۹۹۱)، در زمان پروانه ها (۱۹۹۴) و یو! (۱۹۹۷) او را به نویسنده ای سرشناس و موفق تبدیل کردند. آثار او بر موضوعاتی مانند همسان سازی و هویت در جامعه و انتظارات فرهنگی از زنان متمرکز هستند. او نویسنده دائم در کالج میدلبری در ورمانت است.
آنجلا سالیناس در جنوب تگزاس متولد شد و اولین نفری بود که در خانواده اش به کالج رفت. در آنجا بود که یکی از مأموران سربازگیری با او تماس گرفت و از او پرسید: “چرا تفنگدار ایالات متحده نمی شوی؟” پس از فارغ التحصیلی، او به این سپاه پیوست و با مرور زمان به نخستین زنی شد که فرماندهی یک مرکز سربازگیری و تعلیم تفنگداران را بر عهده داشت، و نخستین زن هیسپانیک تباری بود که به درجه ژنرال در این سپاه دست یافت. سالیناس در مصاحبه ای با یک ایستگاه تلویزیونی سان آنتونیو، موفقیت خود را به مهارت های آموخته شده در رقابت های ورزشی – نظم و انضباط و کار گروهی نسبت داد. او از سپاه تفنگداران دریایی بازنشسته شده است و مدیر اجرایی سازمان پیشاهنگی دختران در جنوب غربی تگزاس است.
جولیان کاسترو، یک سیاستمدار از سن آنتونیو، از ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۷ به عنوان وزیر مسکن و شهرسازی ایالات متحده خدمت کرد. قبل از آن، از ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۴ او شهردار زادگاهش بود. او و برادر دوقلویش خواکین (که اکنون عضو کنگره ایالات متحده است)، با هم در دانشگاه استنفورد و دانشکده حقوق هاروارد تحصیل کردند. جولیان کاسترو بزرگترین دلیل حضور خود و برادرش در خدمات عمومی را فعالیت های سیاسی مادرش می داند. در ۲۰۱۹، او یک کمپین انتخاباتی را برای ریاست جمهوری آغاز کرد اما در سال ۲۰۲۰ خود از رقابت کنار کشید. (دو آمریکایی هیسپانیک تبار دیگر، سناتور مارکو روبیو از فلوریدا و سناتور تد کروز از تگزاس در ۲۰۱۶ برای ریاست جمهوری نامزد شدند.)
