دو دانشمند آمریکایی که سهم عمده‌ای در شناخت ما از جهان و اکوسیستم های آن داشتند، در اواخر سال ۲۰۲۱ درگذشتند.
ادوارد ویلسون که اغلب وارث چارلز داروین خوانده می شد، در ۲۶ دسامبر در ۹۲ سالگی در ماساچوست درگذشت.
توماس لاوجوی، بوم شناس و زیست شناس که اصطلاح “تنوع زیستی” را ابداع کرد، در ۲۵ دسامبر بر اثر سرطان لوزالمعده در خانه خود در ویرجینیا درگذشت. او ۸۰ ساله بود.
ویلسون، مورچه ها و محیط زیست
بنا به تارنمای بنیاد او، ادوارد ویلسون برای ایجاد درک از “تنوع زیستی سیاره ما به منظور حفاظت از گونه های کلیدی و جلوگیری از تخریب ناخواسته اکوسیستم هایی که زندگی ما را برقرار نگه می دارند،” تلاش می کرد.
ویلسون در ۱۹۵۵ مدرک دکترای خود را از دانشگاه هاروارد دریافت کرد و در ۱۹۵۶ در همان دانشگاه شروع به تدریس و پژوهش کرد، و تحقیقاتش در مورد دنیای طبیعت از جمله برخی از کوچکترین موجودات زنده را هدایت کرد.
بخشی از میراث ویلسون درک بهتر رفتار بیولوژیکی مورچه ها و ارتباط بین ساختار ژنتیکی و غرایز اجتماعی آنها است.
او در ۲۰۰۸ به برنامه علمی نووا در شبکه PBS گفت: “می توان گفت که هر نوع مورچه دارای یک فرهنگ انسانی متفاوت است. بنابراین هر گونه به خودی خود موضوع شگفت انگیزی برای مطالعه است. من واقعاً نمی دانم چرا مردم مورچه ها را مورد بررسی قرار نمی دهند.”
کتاب پیشگامانه او با عنوان مورچه ها در ۱۹۹۱ برنده جایزه پولیتزر شد. پیش از این، او برای کتاب دیگری به نام درباره طبیعت انسان در سال ۱۹۷۹ نیز جایزه پولیتزر را دریافت کرده بود. در ۲۰۰۸، او دایره المعارف زندگی، یک تارنما برای مستندسازی همه گونه های روی زمین را راه انداخت.
لاوجوی: مدافع حفاظت از جنگل های بارانی
توماس لاوجوی به خاطر تلاش هایش برای حفاظت از جنگل های بارانی آمازون در برزیل شناخته شده بود.
لاوجوی برای اولین بار برای پژوهش دکترای خود در رشته زیست شناسی در دانشگاه ییل از جنگل های بارانی آمازون بازدید کرد. در آنجا او برای مطالعه بوم شناسی پرندگان الهام گرفت و در پی آن تمام عمر خود را به حفاظت از محیط زیست اختصاص داد.
او در سال ۲۰۱۵ در مصاحبه ای با یک مجله علمی برزیلی گفت: “این تجربه یک شیفتگی محض بود، و من به تدریج از مطالعات صرفاً علمی به فعالیت های علمی و حفاظت از محیط زیست روی آوردم. آمازون یکی از مهم ترین مکان ها در جهان برای کار در این زمینه است.”
لاوجوی در طول زندگی حرفه ای خود از ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ به عنوان نماینده علمی وزارت امور خارجه ایالات متحده با تمرکز بر تنوع زیستی و حفاظت از حیات وحش، با سفرهایی به پرو، برزیل، فیلیپین، مالزی و کلمبیا برای گفتگو با مقامات دولتی، دانشمندان و دانشجویان خدمت کرد. لاوجوی همچنین با مؤسسه اسمیتسونین، صندوق جهانی حیات وحش همکاری داشت و از سال ۲۰۱۰ در دانشگاه جورج میسون تدریس می کرد.
مهمترین کار او پروژه پویایی زیستی قطعات جنگلی بود که با همکاری مؤسسه اسمیتسونین ایالات متحده و موسسه ملی تحقیقات آمازون برزیل انجام شد. این پروژه در سال ۱۹۷۹ آغاز شد و تا به امروز، بزرگترین و طولانی ترین آزمایش اکوسیستم جهانی محسوب است.
لاوجوی همچنین در اولین گزارش هیئت علمی آمازون که در بیست و ششمین کنفرانس تغییرات آب و هوایی سازمان ملل متحد (COP26) در گلاسکو در نوامبر ۲۰۲۱ ارائه داده شد، مشارکت داشت.
