جان لوئیس، قهرمان حقوق مدنی و نماینده مجلس ایالات متحده در ۱۷ ژوئیه در سن هشتاد سالگی درگذشت. او در ماه دسامبر اعلام کرد که به سرطان لوزالمعده مبتلا شده و با این بیماری دست و پنجه نرم می کرد.
فرزند یک زارع بر اساس مساقات، لوئیس نقش کلیدی در جنبش حقوق مدنی ایالات متحده ایفا کرد. رهبر اعتراضات مسالمت آمیز، لوئیس در ۱۹۸۷ به عنوان نماینده ایالت جورجیا در مجلس نمایندگان ایالات متحده انتخاب شد و تا زمان مرگ در این سمت خدمت کرد.
مدیر ۲۳ ساله کمیته هماهنگی دانشجویان غیرخشونت آمیز (SNCC)، لوئیس جوان ترین رهبر میان شش سازمان بزرگ ملی حقوق مدنی در دوران جنبش حقوق شهروندی بود.
این شش سازمان بزرگ در سال ۱۹۶۳ به رهبری مارتین لوترکینگ جونیور راهپیمایی بزرگ واشنگتن برای اشتغال و آزادی را سازماندهی کردند و صدها هزار نفر را به پایتخت کشور کشاندند. درست قبل از اینکه کینگ سخنرانی مشهور “من رویایی دارم” را ایراد کند، لوئیس خطاب به جمع سخنرانی کرد.
لوئیس همچنین در ۷ مارس ۱۹۶۵ رهبری راهپیمایی حقوق مدنی را روی پل ادموند پتوس در سلما، آلاباما به عهده داشت که پس از حمله پلیس به معترضان مسالمت آمیز به “یکشنبه خونین” معروف شد. لوئیس در این راهپیمایی به شدت کتک خورد و دچار ضربه مغزی شد.
لوئیس در کتاب خاطرات خود درباره این تجربه و نقطه عطف جنبش حقوق مدنی نوشت: “اتفاقی که در آن روز در سلما رخ داد، بیش از هر پیشامد دیگر اثر عمیقی در روان مردم باقی گذاشت.”
لوئیس طی ۳۳ سال خدمت در کنگره به مدافعه از برابری، عدالت و آزادی برای همه ادامه داد. او در ۲۰۱۱ مدال آزادی ریاست جمهوری را دریافت کرد.
لوئیس در مصاحبه ای در ۴ ژوئن گفت: “ما یک ملت، یک خانواده هستیم. ما همه زیر سقف یک خانه زندگی می کنیم، نه فقط خانه آمریکایی بلکه خانه جهانی.”
