نوری ترکیل در طی انقلاب فرهنگی چین در یک اردوگاه بازآموزی متولد شد. امروزه، او که به تازگی به سمت کمیسار در کمیسیون ایالات متحده برای آزادی مذهبی بین المللی (USCIRF) به انتصاب رسیده است، برای آزادی مذهبی در چین و سراسر جهان مبارزه می کند.
ترکیل، یک اویغور آمریکایی می گوید که دولت ایالات متحده با انتصاب او در کمیسیون ایالات متحده در ۲۶ می این پیام محکم را ارسال می کند که بازداشت و حبس ایغورها و دیگر گروه های اقلیتی مسلمان در منطقه سین کیانگ که زادگاه او است، توسط دولت چین غیر قابل قبول است.
ترکیل در مصاحبه ای با ShareAmerica در ٣ ژوئن گفت، حزب کمونیست چین (CCP) “مذهب را یک بیماری روانی تلقی می کند.” او افزود، حزبی که زمانی او را در اردوگاه بازداشت کرده بود، “میراث فرهنگی و آداب دینی اویغورها را … خیانت به دولت می داند.”
از ۲۰١٧ به این سو، حزب کمونیست چین بیش از یک میلیون اویغور، قزاق و دیگر گروه های مسلمان را در اردوگاه های شرق کشور حبس کرده است. در این اردوگاه های بازآموزی، زندانیان مجبور می شوند هویت مذهبی و قومی خود را ترک کرده و به وفاداری و پیروی از حزب کمونیست متعهد شوند.

ترکل، وکیل دادگستری گفت که طرح حقوق بشر اویغورها (UHRP) را در سال ۲۰۰٣ بنیاد نهاد تا جهان را “از اطلاعات دست اول مبنی بر شواهد و اسناد و تحقیقات در مورد آنچه که به اویغورها در چین می گذرد و اقدامات حرفه ای که برای دفاع از آنها صورت می گیرند، آگاه کند.”
او گفت که تجربه اش در این کار، او را برای نقش و مسئولیتش در کمیسیون ایالات متحده برای آزادی مذهبی بین المللی آماده کرده است. این کمیسیون یک نهاد فدرال مشاوره ای مستقل و دو حزبی است که بر خطرهای که در سراسر جهان متوجه آزادی مذهبی هستند نظارت کرده و آنها را گزارش می دهد.
ترکل پس از پایان تحصیلات دانشگاهی در چین، در سال ١٩٩۵ به ایالات متحده مهاجرت کرد و در ١٩٩۸ پناهندگی گرفت. او مدرک فوق لیسانس خود را در رشته روابط بین الملل و مدرک حقوق خود را از دانشگاه امریکن واشنگتن دریافت کرد. بنا بر گفته کمیسیون ایالات متحده، ترکل نخستین وکیل اویغور تحصیل کرده آمریکا است.
به گفته ترکل، تجربه اش به عنوان عضو یک گروه قومی سرکوب شده در چین، عامل مهمی در تلاش هایش برای کمک به سایر گروه های مذهبی که در سراسر جهان مورد آزار و اذیت قرار می گیرند، خواهد بود.
او گفت: “مسیری که طی کرده ام، مسیری شگفت انگیز بوده است. دفاع از کسانیکه نمی شناسید و هرگز ندیده اید، و مهم تر از همه چیز صدای بی صدایان بودن، تجربه بسیار توانمندکننده ای است.”