در ٢۰۰۱، گای نیوک، پسر ۱۵ساله سودانی به عنوان پناهنده وارد ایالات متحده شد. در سپتامبر ٢۰۱۵ او خود را آماده می کرد تا کشور دوم خود را به عنوان یک دیپلمات تازه کار نمایندگی کند.
نیوک یکی از ٢۰ هزار “پسران گمشده” بود که در اواخر سال های دهه ۱٩۸۰ از جنگ داخلی سودان گریختند. او برای فرار از خشونت، پیاده از اتیوپی و اوگاندا با دشواری عبور کرد و به صد هزار پناهنده دیگر در اردوگاه پناهندگان سازمان ملل متحد در کنیا پیوست.
او در آن اردوگاه برای اولین بار با دیپلمات های آمریکایی ملاقات کرد. نیوک به خاطر می آورد که آنها با “با رعایت شان و منزلت و محترمانه” با او برخورد کردند.
پس از انجام چند مصاحبه با مقامات سازمان ملل و ایالات متحده، نیوک به یکی از ۴۰۰ پسر گمشده ای تبدیل شد که ایالات متحده به آنها پناهندگی داد.
او در ویرجینیا نزد خانواده ای که سرپرستی اش را به عهده گرفته بود زندگی کرد و به زودی دوره دبیرستان را با نمرات عالی به پایان رساند. سپس به دریافت دو مدرک لیسانس یکی در رشته اقتصاد و دیگری در روابط بین المللی از دانشگاه کامن ولث ویرجینیا توفیق یافت.
اما تطبیق با زندگی در آمریکا آسان نبود. از زبان شروع کنیم: نیوک انگلیسی صحبت می کرد ولی گاه درک لهجه محلی برایش دشوار بود و مردم نیز گاه با زحمت لهجه او را می فهمیدند.
در موارد دیگری هم باید خود را وفق می داد.
او گفت: “در سودان و شرق آفریقا، وقتی جوان ها با کسی که صاحب مقام یا سالخورده است طرف صحبت هستند، مردم در چشم آنها نگاه نمی کنند.” او افزود، در آمریکا نگاه کردن در چشم مردم نشانه احترام است.
نیوک گفت: “اما خوشبختانه من دوستان آمریکایی خوبی در تیم فوتبال [دبیرستان] داشتم، .بنا بر این چندان مدت زیادی طول نکشید که خودم را کاملا با محیط تطبیق دادم
امروز نیوک، با توجه به این که خود را برای نخستین ماموریت وزارت امور خارجه – در سفارت ایالات متحده در کاراکاس، ونزوئلا- آماده می کند، مشغول یاد گرفتن زبان اسپانیایی است.
او گفت: “امیدوارم صاحب منصب خوبی در خدمات خارجی باشم، بتوانم از عهده وظایفم برآیم و به کشورم در بهترین حدی که در توانم باشد خدمت کنم. امیدوارم بتوانم به دیگرجوانان، نه تنها کسانی که تازه آمریکایی شده اند، بلکه کسانی هم که برای مدت درازی آمریکایی بوده اند، الهام ببخشم.”
