یک زن مالک مرغداری در زیمبابوه معتقد است طیور می تواند به تغذیه جهان کمک کند.
اِوانجلیستا چکرا در ده سالگی به لطف پدرش به کشاورزی علاقه مند شد. پدرش ارزش سرمایه گذاری در کشاورزی را به او آموخت و از سمینارها رساله ها و کتابچه ها را برای او به خانه می آورد تا بخواند. چکرا در کلاس های کشاورزی یک دانش آمور ممتاز بود.
او به ShareAmerica گفت: “بعدها در زندگی پی بردم که می خواهم تأثیر قابل توجهی در صنعت غذا بگذارم. دیدن کشاورزان خرده پا که به دلیل فقدان دانش به درستی عمل نمی کردند، برایم دردناک بود.”
اعتقاد و علاقه او به پرورش طیور از نام شرکتش مشخص است: “عشق مرغداری.”
او از طریق این کسب و کار یک دستگاه برای کاهش میزان مرگ و میر جوجه ها و دستگاه دیگری را برای تسهیل فرآیند کشتار طیور خلق کرد. اولین دستگاه به مدیریت دوران کرچی مرغ، وقتی جوجه ها فقط چند هفته سن دارند کمک می کند. او این دو اختراع خود را به ثبت رسانده است.
دانش آموخته برنامه زنان فن آور
مهارت های رهبری چکرا یکی از دلایلی بود که برای شرکت در زنان فن آور ((TechWomen انتخاب شد. این برنامه تبادلی وزارت امور خارجه ایالات متحده به زنان در آفریقا، آسیا و خاورمیانه کمک می کند تا از طریق شبکه سازی و مربیگری، حرفه خود را در رشته های علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات (STEM) پیش ببرند.
او یکی از بیش از صد شرکت کننده در زنان فن آور بود که در اوایل امسال با آغاز دومین دهه فعالیت این برنامه از ایالات متحده بازدید کردند.
چکرا گفت که در طول این برنامه یک مربی نحوه تشکیل تیم های کارآمد و مؤثر را به او آموخت، در حالیکه یک مربی دیگر به چگونگی حفظ تعادل بین کار و زندگی خانوادگی پرداخت.
چکرا بین مزارع کوچک و نیازهای گسترده تر جامعه به غذا و کفایت اقتصادی یک ارتباط مستقیم می بیند. او در وبلاگ شرکت خود داستان هایی را در مورد روش های مختلف برای افزایش بهره وری کشاورزی به اشتراک می گذارد، آمار دقیق ارائه داده می دهد و به سؤالات بزرگتری مانند گرسنگی و تغذیه می پردازد.
او گفت: “من معتقدم که کشاورزان خرد پا می توانند کسب و کارهای پایدار و درآمد بیشتری ایجاد کنند، و با اطلاعاتی که من به اشتراک می گذارم نیازهای خانواده های خود را رفع کنند.”
او گفت کشاورزان در آفریقا می توانند با استفاده گسترده از فناوری های نوین برای پیش بینی الگوهای آب و هوایی آینده بهره ببرند. چکرا در مورد زنانی که به دنبال اشتغال در این زمینه هستند، گفت که احتمالاً از مهارت های لازم برخوردار هستند.
او گفت: “زنان هم اکنون در رشته های علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات حضور دارند، اما خود نمی دانند. من تا زمانی که یکی از مربیانم به این موضوع اشاره کرد، خودم هم از آن آگاهی نداشتم.”
