در ۵ می ۱۹۶۱، با انجام یک پرواز زیر مداری ۱۵ دقیقه ای با فضاپیمای مرکوری- آزادی ۷ ناسا، آلن شپارد به نخستین آمریکایی – و دومین مرد – در فضا تبدیل شد. (یوری گاگارین، فضانورد شوروی دور یک مدار زمین را در ۱۲ آوریل همان سال، حدود سه هفته زودتر از او تکمیل کرده بود. شپارد، که با این مأموریت آغاز عصر پرواز فضایی انسان را در آمریکا رقم زد، همچنین نخستین مسافر فضایی بود که جهت گیری فضاپیمای خود را به صورت دستی کنترل کرد، در حالیکه پرواز تاریخی گاگارین به طور عمده خودکار بود.
شپارد در حین پرواز خود که به صورت زنده در سراسر جهان از تلویزیون پخش می شد، از زمین به فضا نگاه کرد و گفت: “عجب منظره زیبایی.” ده سال بعد، او به عنوان فرمانده مأموریت آپولو ۱۴ ناسا، به پنجمین فضانوردی تبدیل شد که روی کره ماه پا گذاشت. او حتی روی سطح ماه گلف بازی کرد.
شپارد با نشان دادن امکان سفر به فضا، سفری را آغاز کرد که در نهایت به اکتشاف مریخ انجامید. به گفته ناسا، اکتشاف بین المللی و مسالمت آمیز فضا “با یک قدم در سال ۱۹۶۱آغاز شد” و امروز همچنان ادامه دارد.
