اغلب مردها موافقند که خشونت بر مبنای جنسیت اشتباه است. ولی بسیاری از آنها نیز اشتباهاً بر این باورند که این اتفاق به ندرت رخ می دهد.
راس فانک، مدیر شرکت کار مردان: ریشه کنی خشونت بر مبنای جنسیت گفت، در حقیقت اکثر مردها “احتمالاً زنانی را می شناسند و دوست دارند که اینگونه خشونت را تجربه کرده اند، و مردهایی را می شناسند که مرتکب آن شده اند.”
فانک و بن آترتون- زیمن، سخنگوی سازمان ملی مردان علیه تبعیض جنسی، به طور گسترده سفر کرده اند و مردان را به زیر سؤال بردن کلیشه های مربوط به مردان و زنان تشویق کرده و آنها را به موضع گیری علیه سوءرفتار در هرکجا ترغیب می کنند.
درک خشونت بر مبنای جنسیت
خشونت بر مبنای جنسیت (GBV) می تواند متوجه مردان یا زنان شود، ولی اغلب زنان هستند که قربانی می شوند. آترتون- زیمن گفت: “این پدیده نمی تواند بدون فرهنگی که به یک جنسیت، به یک نژاد، دگرجنسگرایان، و غیره… برتری می دهد، وجود داشته باشد. اگر ما در جهت پایان دادن به فشارهای اجتماعی برای ‘مرد بودن’ یا ‘خانمانه رفتار کردن’ به سختی تلاش کنیم، روزی فراخواهد رسید که خشونت مبتنی بر جنسیت یادگار گذشته خواهد بود.” او به این نکته اشاره کرد که جوانان به طور فزاینده کلیشه های مردانه/ زنانه را که می توانند موجب خشونت بر مبنای جنسیت شوند، رد می کنند.
خود او با گوش دادن به سخنان زنان مطالب زیادی آموخته است. “حرف آنها این است: الف) خشونت بر مبنای جنسیت هیچ مرزی در نژادها، فرهنگ ها، گرایش ها جنسی، جنسیت، و غیره… نمی شناسد؛ ب) اغلب موارد خشونت بر مبنای جنسیت توسط مردان مرتکب می شوند؛ ج) مردان به اندازه کافی بر ضد آن صحبت نمی کنند.”
فانک به مردان می آموزد تا بپذیرند که مرتب پیام های ضد و نقیض دریافت می کنند. نخست اینکه ممکن است فرهنگ هایشان سلطه مردها را تحمل یا حتی تشویق کند. در عین حال، در فرهنگ هایشان انتظار می رود که به زنان و دختران ارزش داده شود. او کارگاه هایی را برگزار می کند که در آن مردان را به چالش می کشد تا به این واقعیت پی ببرند که رفتار مقتدرانه می تواند مانع این شود که مردان به عنوان یک “شریک خوب و سالم” عمل کنند؛ و همینطور هم هست.
شرکت کنندگان در این کارگاه های آموزشی راه هایی ارائه می دهند که مردان از طریق آن می توانند محیطی اجتماعی را ایجاد کنند که یک مرد را تشویق می کند تا شخصی باشد که دیگران بخواهند با او ارتباط برقرار کنند، و به آن شخص بر دیگر رفتارهای قالبی ارجحیت دهد.
آترتون- زیمن برای رساندن این پیام به مردان از شوخی و طنز استفاده می کند. نمایشنامه ۳۶ دقیقه ای او تحت عنوان “صداهای مردان،” با درآوردن ادای مردان مشهوری مانند جیمز باند و آستین پاور به مردان کمک می کند تا به نقش خود در تکرار و چرخش چرخه خشونت یا سوءرفتار پی ببرند.
“طنز به تسکین واکنش تدافعی مخاطبان و سرزنش و مقصر دانستن قربانیان کمک می کند. آنها چنان مشغول خنده هستند که بدون اینکه متوجه باشند مطالبی را می آموزند.”
تقریباً از هر سه زن یک نفر در طول زندگی خود خشونت جسمی یا جنسی را تجربه خواهد کرد. شما می توانید در جامعه خود دست به اقدام زنید و با پیوستن به پیکارشانزده روز فعالیت و پیکار #HeForShe نگرانی خود را بیان کنید.
