بزرگترین چالش در منزوی ساختن و درمان همۀ مبتلایان به ابولا تا پایان سال چیست؟ بروس آیلوارد، یک کارشناس فوریت های پزشکی در سازمان بهداشت جهانی، می گوید که بزرگترین چالش ردیابی آنها است. این جا است که کارآگاهی پزشکی وارد عمل می شود.
- کارکنان بهداشتی موارد ابتلا به ابولا را پیگیری کرده و تهدید هر یک از آنها نسبت به عموم مردم را از طریق ردیابی تماس های انجام شده، ارزیابی می کند.
- آنها با بیمار آلوده مصاحبه کرده و میزان تماس او با ویروس را به میزان زیاد، کم، یا متوسط شناسایی می کنند. آنها سپس فهرستی را از همۀ کسانی که با بیمار در تماس بوده اند، تهیه می کنند.
- آنها برای مدت ٢١ روز (دورۀ نهفتگی ابولا) از آخرین تماس این افراد با بیمار مبتلا به ابولا، آنها را برای یافتن نشانه های بیماری تحت نظر قرار می دهند.
- اگر در یکی از این افراد نشانه های بیماری بروز کند، کارکنان بهداشتی بی درنگ او را از دیگران جدا کرده، از او آزمایش به عمل می آورند، و مراقبت های مناسب پزشکی را نسبت به او اعمال می نمایند.
- سپس این چرخه دوباره آغاز می شود: همۀ کسانی که با بیمار جدید در تماس بوده اند، شناسایی شده و برای مدت ٢١ روز زیر نظر قرار می گیرند.
با شناسایی و جداسازی سریع موارد جدید ابتلا به ابولا، ردیابی تماس ها موجب توقف گسترش بیشتر این ویروس می شود. مراکز ایالات متحده برای کنترل و پیگشیری از بیماری ها هشدار می دهد که “حتی گم کردن رد یکی از افرادی که با بیمار در تماس بوده اند، می تواند موجب ادامۀ شیوع می شود.”
ایالات متحده به آموزش خبرنگاران خارجی در زمینۀ نحوۀ پوشش دادن اخبار ابولا و میزبانی کارگاه های آموزشی آمادگی برای مقابله با ابولا در کشورهای در معرض خطر، می پردازد.
