وینی ویلا شیفت شبانه را در فیلادلفیا دیلی نیوز به عهده دارد و برای ثبت ماجرا به صحنه های جنایت می رود. وقتی یک نوجوان در زمین بسکتبال مورد اصابت گلوله قرار گرفت و جان خود را از دست داد، ویلا در آنجا حضور یافت و شاهد سوگواری دوستان و خانواده او بود.
ویلا گفت: “من همیشه به خودم می گویم اگر من یا همکارانم این کار را انجام ندهیم، چه کسی این کار را می کند؟ اطلاعات نادرست یا فقدان اطلاعات همیشه بدتر از شفافیت است.”
این دانشجوی ۲۳ ساله که به عنوان دبیر روزنامه دانشگاه لاسال فعالیت می کرد، خیلی زود حرفه روزنامه نگاری را جدی گرفت. رئیس دانشکده کاتولیک رومی در فیلادلفیا جلوی ویلا را از انتشار یک داستان انحصاری گرفت. این مقاله درباره استادی بود که برای یک سمینار اخلاقی زنانی را که در کلوپ های شبانه برهنه می رقصند استخدام کرده بود.
“اطلاعات نادرست یا فقدان اطلاعات همیشه بدتر از شفافیت است.”
روزنامه های کالج ها و دانشگاه های دولتی معمولاً برای انتشار اخبار بصورتی که کارکنان شان صلاح می دانند آزاد هستند. ولی کالج های خصوصی مانند لاسال می توانند کنترل بیشتری بر این فرآیند اعمال کنند. در این موارد اغلب گروه های مدافعه مانند مرکز قوانین مطبوعات دانشجویی یا بنیاد حقوق فردی در آموزش چنان اعتراض می کنند که مسئولان عقب نشینی می کنند.
با وجود اینکه ویلا و دبیر همکارش یکی از اولین کسانی بودند که درباره رسوایی استاد لاسال آگاه شدند، فرصت انتشار و گزارش دست اول این ماجرا را از دست دادند- دیگر رسانه ها از آن مطلع شدند و آن را گزارش دادند.
پس از افشای این رسوایی، رئیس دانشکده به ویلا اجازه داد مقاله ای در اینباره در روزنامه دانشجویی منتشر کند ولی فقط به شرط آنکه مقاله در پایین صفحه نخست چاپ شود، نه در نیمه بالای صفحه اول روزنامه که معمولاً مهمترین اخبار در آن انتشار می یابد.
ویلا همین کار را انجام داد، ولی رئیس دانشکده نمی دانست که ویلا برای محافظت از اعتقادش به آزادی مطبوعات حاضر است تا چه حد پیش برود. ویلا به خاطر می آورد که: “ما می خواستیم در این مورد استقامت کنیم.” با اقدامی که زندگی حرفه اش را تکان داد و او را به سرتیتر روزنامه ها تبدیل کرد، ویلا نیمه بالای روزنامه را خالی گذاشت و فقط در آن نوشت، “نیمه پایین را بخوانید.”
برای اطلاعات بیشتر درباره مطبوعات آزاد و اقدام در این مورد، به کمپین آزادی بیان خانۀ آزادی و کمک های مالی بنیاد فورد برای ترویج آزادی بیان در سراسر جهان مراجعه کنید.
مارک ترینر و کریستوفر کانل، نویسنده مستقل، به نگارش این مقاله کمک کردند.