این روزها لازم نیست برای آموختن علوم به کلاس های درسی بروید. فقط کافی است به کافی شاپ محل سری بزنید.
مردم همه جا می توانند از طریق گفتگوهای غیررسمی سازمان یافته در سطح محلی، در مکان هایی مانند کافی شاپ ها، در کشورهای مختلف جهان با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. این جلسات، کافه های علمی نام دارند و این جنبش در حال رشد است.
راچل کانولی، سخنگوی یک سریال تلویزیونی علمی، نووا (NOVA) گفت که تعداد این کافه ها در آمریکا در طول چهار سال سه برابر شده و به ٣٨٠ رسیده است. این کافه ها به استثناء یک ایالت، در همه ایالت ها یافت می شوند.
کانولی گفت: “بُعد براستی موفق این گفتگوها این است که در محیط یک موزه یا در دانشگاه برگزار نمی شوند. مثل این می ماند که بگویید “می روم کمی تفریح کنم و در عین حال چیزی هم یاد خواهم گرفت و درباره مسایل مهم علمی هم گفتگو خواهم کرد.”
در ٢١ اکتبر، رستوران Busboys and Poets در واشنگتن میزبان یک گفتگوی علمی بود که توسط ایوان آماتو، نویسنده مطالب علمی سازمان داده شده بود. آماتو در این چهار سال ٢٥ گفتگوی علمی سازمان داده است و این کار را “کار با جان و دل” نامیده است.
ببینید چرا ساکنان آماتوعاشق کافه های علمی است و شاید شما هم خوشتان بیاید:
داوطلبان گفتگوهای علمی را در بارها، کافی شاپ ها، رستوران ها یا هر جای دیگری که مردم احساس راحتی کنند سازمان دهی می کنند. آنها موضوع، محل، و دانشمندی که گفتگوها را هدایت خواهد کرد، انتخاب می کنند. در تارنمای کافه علمی و کافه های علم منابع رایگان برای راهنمایی در مورد برنامه ریزی گپ های علمی فراهم می کنند.
به گفته ان گراند، همکار داوطلب کافه علمی، مردم در سال ١٩٩٨ در فرانسه و انگلیس تقریباً به طور همزمان شروع به برگزاری گفتگوهای علمی کردند. امروز (به علاوه آمریکا) در حدود ٧٥٠ نشست به طور مرتب در سراسر جهان برگزار می شود.
گراند گفت: “موضوع مهم نیست، اگر موضوعی باشد که دانشمندان در مورد آن تحقیق می کنند، برای مردم جالب است و علاقه خود را نشان می دهند.”