امروز برای بیشتر مسافرانی که در جادۀ ۶۶ ایالات متحده رانندگی می کنند هدف خود سفر است، نه رسیدن به یک مقصد خاص.
این شاهراه در ۱۹۲۶ ایجاد شد و در آن هنگام به عنوان “کوتاهترین؛ بهترین و خوش منظره ترین راه از شیکاگو از طریق سنت لوئیس به لس آنجلس” برای آن تبلیغ شد. سایرس آوری، بنیانگذار این راه معتقد بود که برای کسانی که از سنت لوئیس، مرکز سنتی تهیه تدارکات سفر، به سوی غرب رانندگی می کنند، بهترین راه پیش بسوی کرانۀ اقیانوس آرام مسیری است که از شهرهای کوچک کانزاس، اوکلاهما، تگزاس، آریزونا، نیومکزیکو، نوادا و کالیفرنیا می گذرد. در سرتاسر قرن بیستم، خرده فروشی ها، متل ها و پمپ بنزین ها در مسیر این جاده با استفاده با بهره از سیر مشتریان جدید به کسب و کار خود رونق دادند.
از اواخر دهه ۱۹۵۰ بزرگ راه های مدرن جای شاهراه های قدیمی را گرفتند. در ۱۹۸۵، جاده ۶۶ از سیستم بزرگ راه های ایالات متحده حذف شد ولی استفاده از آن به عنوان یک راه فرعی خوش منظره یا راه محلی ادامه دارد. این جاده گردشگران صاحب ذوق ادبی را به خود جلب می کند- جان استین بک در کتاب “خوشه های خشم” درباره مهاجران در راه جاده ۶۶ می نویسد. علاقه مندان به فرهنگ عامه برای گرامیداشت یک آهنگ بسیار محبوب “در جاده ۶۶ خوش باشید” به سوی آن سرازیر می شوند، در دهه ۱۹۶۰ یک رشته سریال های تلویزیونی و یک فیلم کارتونی به نام “اتومبیل ها” درباره جاده ۶۶ عرضه می شوند که اجناس پر زرق و برق و کم ارزشی را که در امتداد این جاده عرضه می شوند به جاذبه های بزرگی تبدیل می کنند.
شما با رانندگی در این جاده، لهجه های منطقه ای را می شنوید، غذاهای محلی را امتحان می کنید و به معنا و مفهوم واقعی عبارت “خیابان اصلی ایالات متحده” پی می برید. حالا بزنید به جاده .
مزرعه کادیلاک نزدیک آماریلو، تگزاس، پارک مجسمه منحصر به فردی را به شما ارائه می کند. از سال ۱۹۷۴ تا کنون اتومبیل های قدیمی از سالهای ۱۹۴۹ تا ۱۹۶۳ ، با سر در محوطه ای دفن شده اند … و این کار مرهون هنرمندان هیپی اهل سانفرانسیسکو و یک میلیاردر محلی است.
“شهر آسمان” که به نام آکوما پوئبلو مشهور است، بر فراز تپه ای به ارتفاع ۱۱۳ متر نزدیک آلبوکرکی، نیومکزیکو، جای گرفته است. این شهرک که قدمت آن به ۱۱۵۰ باز می گردد یکی از سکونت گاههای آمریکاییان بومی ایالات متحده است که دراز مدت ترین زمان سکونت مستمر را درآمریکا به خود اختصاص داده است.
“ایستادن در گوشه ای در وینسلو، آریزونا” نوعی وقت گذرانی است که با آهنگ محبوب “دهه ۱۹۷۰ به نام “سخت نگیر” توسط گروه “عقاب ها” شهرت یافته است. یک مجسمه و یک نقاشی دیواری دو طبقه به این آهنگ اختصاص داده شده است.
سلیگمن، آریزونا، معیشت خود را با کسب و کار ناشی از قطار راه آهن تأمین می کرد، ولی با کاهش اهمیت قطارها، این شهر کوچک که ساکنان آن از ۴۵۶ نفر تجاوز نمی کند، به گردشگران در جاده ۶۶ متکی است.
اگر لباس گاوچران ها را به تن کنید، مطمئن باشید که شما را به هر رستورانی در اوتمن، آریزونا راه می دهند.
برای این که طعمی از هنر مردمی جاده ۶۶ بچشید، به تماشای موزه جاده ۶۶ کالیفرنیا در ویکتور ویل، کالیفرنیا بروید. در متل گرین اسپات، هرمان جی مانکیوویچ و جان هاوسمن فیلمنامه “شهروند کین” اثر اورسون ولز را نوشتند.
مُتل ویگمن در سان برناردینو، کالیفرنیا، الهام بخش مُتل کوزی کُن در فیلم “اتومبیل ها” اثر پیکسار بوده است. شما می توانید در یکی از چادرهای مخروطی شکل سال ۱۹۴۹ که بازسازی شده اقامت کنید، هر چادری حمام مینیاتور وخوابگاه مخصوص خود را که روی واگن قرار گرفته است دارد.
در اوایل دهه ۱۹۳۰، در لس آنجلس محله های به وسعت هفت خیابان به نام “ناحیه تئاتر برادوی” به عنوان متراکم ترین نقطه جهان از نظر وجود سالن های سینما بر خود می بالید. امروز شما همچنان می توانید از این معبد های حفظ شده سینما دیدن کنید.