پس از گذشت ٢۵ سال و پیمودن ۴٫۸ میلیارد کیلومتر، ناسا و سازمان فضایی اروپا دستاوردهای تلسکوپ فضایی هابل را جشن می گیرند. این دستگاه مشاهده گر که در ماه آوریل ۱٩٩٠ به فضا پرتاب شد به دورترین گوشه و کنار کائنات می نگرد و  بر شناخت ما از رویدادهای کیهانی پس از مِه بانگ و پیدایش گیتی می افزاید.

جان گرانسفلد، فضانورد پیشین مدیریت ماموریت های علمی ناسا می گوید: “تلسکوپ هابل دیدگاه ما درباره کائنات را به کلی دگرگون کرده و زیبایی و سرشاری راستین کیهان را آشکار ساخته است.”

ستونی که تصویر آن دیده می شود از گاز و غبار تشکیل یافته و در پرورشگاه پرآشوب ستارگان به نام سحابی کارینا که ٧۵٠٠ سال نوری از ما دور است، قرار دارد.
ستونی که در این تصویر دیده می شود از گاز و غبار تشکیل یافته و در پرورشگاه پرآشوب ستارگان به نام سحابی کارینا که 7500 سال نوری از ما دور است، قرار دارد. (ناسا، آژانس فضایی اروپا، هابل)

ویژگی های تلسکوپ فضایی:

  • درازای آن ۱۶٫۳ متر یعنی به اندازه یک اتوبوس است و وزن آن ۱٢هزار کیلوگرم می باشد.
  • ارتفاع آن از کره زمین ۵۵٠ کیلومتر است و هر ٩٠ دقیقه یک بار دور زمین می چرخد.
  • فواصل بسیار دوری را می تواند ببیند- درست مثل این است که کسی که در واشنگتن است دو کرم شب تاب را در توکیو ببیند.
  • با بهره گیری از یک آینه اصلی که قطر هندسی آن ٢٫۴ متر است توانسته رویدادهای گذشته کیهانی را که میلیون ها سال نوری پیش رخ داده اند ببیند.
سیاره مشتری و ماه آن گنی مد ( ناسا، آژانس فضای اروپا، جی. بیکن)
تلسکوپ هابل بینش تازه ای درباره منظومه خورشیدی ما در دسترس مان قرار داده است. این تصویر گواهی است از وجود یک اقیانوس زیرزمینی در یکی از ماه های مشتری یعنی گنی مد که در جلوی عکس دیده می شود. (ناسا، آژانس فضای اروپا، جی. بیکن)

 ۱٫٢ میلیون تصویر فرستاده شده توسط تلسکوپ هابل شیوه نگرش دانشمندان درباره فضا را دگرگون کرده و عمر کائنات را ۱۳ تا ۱۴ میلیارد سال پیش برآورد می کنند.

این تلسکوپ در شناسایی انرژی تاریک، یا نیروی رازآمیزی که سبب شتاب دادن به گسترش کائنات می گردد نقش اصلی داشته است.

برای آگاهی های بیشتر درباره تلسکوپ فضایی هابل به تارنمای ناسا مراجعه کنید.