جیمز دیویس هرگز شب‌های سردی را که روی نیمکت پارک‌ها می‌خوابید از یاد نخواهد برد.
امروز او که یک تعمیرکار لوازم الکترونیکی است، یکی از ۱۳٠ دستفروشی است که در شهر واشنگتن روزنامۀ استریت سِنس را که بر موضوع بی‌خانمانی متمرکز است، می‌فروشد. فروختن این روزنامه به او و افراد دیگری که با معضل برخورداری از یک مسکن ثابت دست و پنجه نرم می کنند، کمک کرده است. نیمی از این مقالات توسط کسانی نوشته شده‌اند که یا بی خانمان هستند و یا زمانی بی خانمان بوده‌اند – معمولاً خود روزنامه فروشان.
بیش از ۱۲٠ روزنامۀ مشابه دیگر در همۀ قاره‌های جهان به جز قارۀ جنوبگان، در ۲۴ زبان منتشر می شوند. نشریه ای در نورنبرگ به روزنامه فروشان فرصتی برای شرکت در کلاس‌های دانشگاهی ارائه می دهد. در حالی که یک نشریه دیگر در مونیخ در صورتی که روزنامه فروشان در خیابان های شهر از دنیا بروند، هزینه خاکسپاری آنها را می پردازد.
استریت سِنس کارگاه های آموزشی رایگان نویسندگی، بازاریابی دیجیتال، و سینماگری را ارائه می دهد.
روزنامه های خیابانی نیز همانند روزنامه های سنتی معمولا شامل بخش های اخبار، مقالات سیاسی، حتی کسب و کار، ورزشی، و طنز هستند. و پوشش آنها تنها به تأثیر نویسندگان این روزنامه ها، بر روی خوانندگانشان محدود نمی شود. برخی از مقالات موجب ایجاد تغییرات اجتماعی در جوامع محلی می گردند.
استریت روتس، دوهفته نامه ای که در پورتلند اورگان منتشر می شود و از آغاز ژانویه به صورت هفتگی منتشر خواهد شد، با دولت محلی برای تهیۀ گزارش سالانۀ مرگ و میر بی خانمانان همکاری می کند. این گزارش موجب آغاز گفتگوهایی پیرامون مسکن و طرح های سیاستگذاری جهت رسیدگی به معضل مرگ و میر بی خانمانان شده است.
یکی از مقالات روزنامۀ استریت سِنس در رابطه با استخدام افراد بی خانمان با حقوقی کمتر از حداقل دستمزد قانونی توسط شرکت های تخلیۀ اجباری، که دیویس یکی از نویسندگان آن بود، در سال ۲٠٠۶ مورد توجه روزنامۀ وال استریت ژورنال قرار گرفت – این یکی از چندین مطالب داغی بود که نخستین بار توسط این نویسندگان گزارش شده بود. این مقاله همچنین توجه وکلا را به خود جلب کرد و بعدها آنها از طرف کارگران بی خانمان علیه شرکت های تخلیۀ اجباری اقامۀ دعوی کردند که این امر موجب افزایش دستمزدها شد.
برایان کاروم، مدیر اجرایی، می گوید که برای استریت سِنس، مطالب نوشتاری زنده و پویا است. کاروم گفت: “شمارگان این روزنامه افزایش چشمگیری داشته است.” وقتی این روزنامه در سال ۲٠٠۳ آغاز به کار کرد، ماهنامۀ آن حدود ۵ هزار شمارگان داشت. امروز استریت سِنس یک دو هفته نامه با شمارگان بیش از ۱۳ هزار نسخه است.
۶ میلیون نفر در گوشه و کنار جهان روزنامه های خیابانی را خریداری کرده اند و برگه های نوشته شده با جوهر آن را ورق زده اند تا دربارۀ معضلاتی که این قشر معمولا به انزوا رانده شدۀ جامعه با آنها رو به رو است، مطالعه کنند. این به کسانی که بی خانمان هستند یادآوری می کند که سخنانشان هنوز هم ارزشمند است.
