ناتاشا تینیاکوس، شاعر ونزوئلایی با تأمل بر دوره آموزشی خود در برنامه بین المللی نویسندگی در دانشگاه آیووا که در ۲۰۱۴ به پایان می رسد گفت: “یادآوری یک لحظه برای من با ارزش است.”
آن لحظه آغاز برنامه بود. ۲۹ نویسنده بین المللی تازه شروع به معاشرت با یکدیگر کرده بودند. اکثر آنها در اتاق مشترک هتل شان جمع شده بودند. نویسنده یونانی آواز می خواند در حالیکه نویسنده افغان با نویسنده اسرائیلی می رقصید. نویسنده سوری با نویسنده عراقی و کره جنوبی صحبت می کرد و دیگران برای یکدیگر به زبان مادری شان شعر می خواندند و یا عکس های خانواده شان را به هم نشان می دادند.
تینیاکوس گفت: “من در آن لحظه متوجه شدم که در دیدگاه من هیچ تضادی در جهان وجود ندارد.” اشعارش زیبایی را که او در لحظات گذرا می بیند بازتاب می دهند.
هیچ واقعیتی ناچیز نیست
به لحظه سرعت می بخشیم
و زمان زودگذر را در آغوش می کشیم
برنامه نویسندگان که در چهل و هفتمین سال برگزاری است، برای دوره سه ماهه سالانه اش گروه خوش مشربی را گردهم آورده است. هر سال، افراد و جو حاکم بر این برنامه تغییر می کند. کریس مریل، مدیر این برنامه با اشاره به یک برنامه تلویزیونی واقع نمای محبوب گفت: “این گونه زندگی به سبک “دنیای واقعی” خیلی پیشتر از اینکه حتی تصور آن در ذهن مسئولان شبکه ام تی وی شکل گیرد، وجود داشت.”
ساکنان این خانه بین ۲۶ تا ۶۰ سال سن دارند و آثار همه آنها در کشورهای زادگاهشان به انتشار رسیده اند. آنها این دوره اقامت سه ماهه را به هر نحوی که بخواهند سپری می کنند – از پژوهش و نگارش گرفته تا تفکر یا اکتشاف- و در این مدت در محوطه دانشگاه آیووا زندگی می کنند. (همه آنها از سر و صداهای ناشی از ساختمان سازی در نزدیکی محل سکونت شان شاکی بودند.)
فرانکا تریور، نویسنده رمان پرفروش “Confetti on the Threshing Floor” در هلند که اخیراً بر پایه آن یک فیلم سینمایی ساخته شده است گفت: “انجام کارهای معمولی و روزمره با افرادی که از همه نقاط جهان می آیند، خیلی جالب است. به عنوان یک نویسنده، من به جزئیات توجه می کردم.” با هم غذا خوردن. لباس شستن. حتی تماشای افرادی که برای اولین بار از یک دستگاه قهوه جوش استفاده می کردند.
آنها شب ها دیروقت درباره کتاب، موسیقی و سیاست، و تجربیات شخصی در مورد تبعیض نژادی و افسردگی با یکدیگر گفتگوها داشتند. بعضی از نویسندگان هرگز دوستی از جنس مخالف نداشتند و یا هرگز با فردی که همجنسگرایی خود را پنهان نمی کند ملاقات نکرده بودند.
دوستی ها بین افراد همزبان به سرعت شکل گرفتند. ولی در نهایت، رفاقت ها و حتی روابط عاشقانه بین نویسندگان زبان های مختلف، به انگلیسی صورت گرفتند.
برای تریور، تینیاکوس و سایر نویسندگان، بخش بزرگی از تجربیات شان در طرح های آینده گنجانده خواهد شد- نه تنها جزئیات یک شهر کوچک واقع در ایالت غرب میانه آمریکا، بلکه شخصیت هایی که بر اساس مردم سرتاسر جهان خلق خواهند شد.
تینیاکوس گفت: “ما مرزهای بین فرهنگ هایمان را در هم شکستیم. من تغییر کرده ام و فکر می کنم فردی نو به کشورم بازخواهم گشت.”